Монументалното откритие сугерира дека Земјата има пет главни слоеви наместо четири и нуди нови детали што научниците би можеле да ги користат за да се справат со некои од најстарите мистерии за нашата планета, како и со потеклото
Научниците веќе долго време се прашуваа што има во центарот на Земјата, а најновото истражување ја докажа теоријата дека нашата планета има посебна железна топка во рамките на своето метално јадро.
Под кората, обвивката и стопеното надворешно јадро се наоѓа цврстиот метален центар на Земјата, кој всушност има уште еден скриен слој или „најдлабоко внатрешно јадро“, според новата студија објавена во списанието „Нејчр комјуникејшнс“.
Монументалното откритие сугерира дека Земјата има пет главни слоеви наместо четири и нуди нови детали што научниците би можеле да ги користат за да се справат со некои од најстарите мистерии за нашата планета, како и со потеклото.
Научниците најпрво ја разгледале теоријата дека јадрото на Земјата може да има дополнителен, недостапен слој пред околу 20 години, се наведува во соопштението.
Сега, користејќи нови податоци, собрани со мерење на сеизмичките бранови на земјотресите што минуваа низ центарот на земјата, истражувачите конечно го открија тоа најдлабоко јадро. Сеизмичките бранови се вибрации што се движат внатре или по должината на површината на Земјата и преку неговите внатрешни слоеви како резултат на земјотрес, вулкан или други причини.
– Во оваа студија првпат известуваме за набљудувањата на сеизмичките бранови што доаѓаат од силни земјотреси, кои патуваат напред и назад од едната страна на топката на Земјата до друга до пет пати – рече д-р Тан-син Фам, коавтор на студијата.
Користејќи инструменти што детектираат вибрациски бранови, истражувачите открија дека најдлабокото внатрешно јадро има посебна анизотропија, својство на материјата што му овозможува да заземе различни карактеристики во зависност од аголот од кој му се приближува. Пример за предмет што е анизотропен е парче дрво: многу е полесно да се распарчи парчето огревно дрво така што ќе го удирате во правецот на неговите влакна отколку во него. Тоа е карактеристика што го разликува најдлабокото јадро.
Истражувачите погледнаа колку брзо сеизмичките бранови патуваат низ јадрото на Земјата во различни насоки и открија дека најдлабоката внатрешност на јадрото ја менува брзината на овие бранови на различен начин од слојот над него, надворешното јадро.
Откривањето нов слој повеќе од 1.600 километри под нашите стапала е многу значајно. Доказите дека има уште еден слој во јадрото би можеле да им дадат на научниците подобро разбирање за магнетното поле на Земјата и како се развило.
– Новото откритие ни дава и увид во тоа што би можело да се случи со другите планети. Да го земеме Марс како пример. Сè уште не разбираме зошто магнетното поле на Марс престанало да постои во минатото – рече Фам.
