Староегипетската религија била сложен систем на политеистички верувања и ритуали што биле важен дел од староегипетското општество. Оваа религија се стремела кон објаснување на египетските врски со мноштвото богови што се верува дека биле присутни и управувани од силите и елементите на природата. Митовите за овие богови постојат за да ги објаснат потеклото и значењето на силите што ги претставуваат и обичаите на египетската религија и се стремат кон создавање за боговите и добивање на нивната услуга. Меѓу многубројните египетски богови бил и Септу, кој бил бог на небото и на Истокот, како и неговата мајка Сопдет
Занимливости
Во староегипетската религија, Сопду (Септу) бил бог на небото и на Истокот (источните погранични региони), како и сопруг на Кенсит, божица заштитничка и ќерка на Ра. Како бог на небото се поврзувал со Сах (египетски бог, персонификација на соѕвездието Орион и божицата Сопдет, која ја претставува ѕвездата Сириус). Според староегипетската традиција, како и според т.н. Пирамидни ракописи, Хорус-Сопду (сплотување на богот Хорус и Сопду) е потомок на Озирис-Сах и Изида-Сопдет.
Сопду како бог на Истокот ги заштитувал египетските положби по должината на границите и му помагал на египетскиот фараон (врховен владетел) да ги контролира странските жители на овие области. Тој бил именуван како „господар на Истокот“, а неговиот најголем религиозен храм бил сместен во најисточниот дел на Долен Египет, познат како Пер-Сопду (место на Сопду). Светилишта посветени на овој египетски бог имало во населби на Синајскиот Полуостров, како што се рудниците за тиркиз во Серабит ал-Кадим. Според египетските верувања, Сопду исто така ги штител и забите на починатиот фараон.
Честопати бил прикажуван како сокол што седи со религиозен стандард, често со круна со два пердува на главата и со пердув над рамото. Како пограничен чувар бил прикажуван како египетски воин, со секира или копје. Д.Ст.
Порта до наосот на Амасис
На староегипетскиот артефакт познат како Портата до наосот на Амасис е претставен фараонот Амасис како клекнува на платформа, носејќи ја круната на кепреш, под заштитниот сончев диск. На седнатиот бог му подарува фигура на Маат, божицата што го инкарнира редот во светот. Богот со глава на сокол, кој носи соларен диск покриен со две високи пердуви, е Сопду. Поврзан со Истокот, Сопду ја заштитувал источната делта и ги чувал патувањата до рудниците на Синај. Во рацете држи жезол, знак на моќ и симбол на животот, два благодата што му ги доделува на кралот во замена за понудата. Обредот се одвива под небо со ѕвезди и крилест соларен диск. Подолу, украсниот модел ја евоцира фасадата на архаичната кралска палата. Кратките натписи со хиероглифи ги идентификуваат фигурите на Амасис и Сопду. Овој панел е еден од најраните примери на дрвена капела инкрустирана со стакло.
Сопдет – мајката на Сопду
Сопдет е староегипетското име на ѕвездата Сириус и нејзината персонификација како египетска божица. Позната кај Старите Грците како Сотис, таа била споена со Изида како божица и со Анубис како бог. Точниот изговор на името на оваа божица е непознат, а во модерната транскрипција нејзиното име обично се појавува како Сопдет (триаголник или остар), по познатата грчка и латинска форма Сотис. Сопдет е сопруга на Сах, олицетвореното соѕвездие на Орион во близината на Сириус. Нивното дете беше богот Сопду претставен како јастреб. Како „донесувач на новата година и поплавата на Нил, таа била поврзана со Озирис уште од ран датум, а во периодот на Птоломеј, Сах и Сопдет се појавувале речиси единствено во форми поврзани со Озирис и Изида.
Таа била прикажувана како жена со ѕвезда со пет крака на главата, обично со роговиден нерв сличен на Сатис. Во птоломејскиот и римскиот период, европскиот поим за „кучешка ѕвезда“ предизвикал таа понекогаш да биде претставена како големо куче или како жена што јава едно странично седло. Од Средното Египетско Кралство, Сопдет понекогаш се појавувала како божица што држи дел од Нут (небото или сводот) со Хатор.
