Во јули 2022 година, Европскиот парламент одобри забрана за продажба на автомобили со мотори со внатрешно согорување од 2035 година. Застапувањето за мерката продолжи, и покрај многуте критички гласови во Европската Унија, а некои земји го кренаа својот глас, вклучувајќи ја и Германија. Меѓутоа, Германците на крајот гласаа „ДА“, но под услов употребата на синтетички горива да биде дозволена во моделите со мотори со внатрешно согорување и по 2035 година.
Сега дојде нов момент: Европската народна партија, најголемата европска политичка партија и група на која припаѓаат ХДЗ, ЦДУ и голем број партии од десниот центар, имено, сака да се преиспита забраната за продажба на нови возила со мотори со внатрешно согорување „што е можно поскоро“.
Изборите за Европскиот парламент се одржуваат во јуни следната година, а партиите веќе добија на интензитет во креирањето на нивните програми што ќе ги презентираат, а во моментов се предвидува дека ЕПП ќе освои најголем број мандати на изборите за Европскиот парламент во јуни.
„Еуроактив“ доби пристап до нацртот што го подготви раководството на Манфред Вебер, претседателот на партијата. Според тој документ, пратеничката група што во моментов има најмногу претставници би подготвила проект за одложување на забраната за дизел и бензински мотори по 2035 година.
Европската народна партија гласаше против забраната усвоена минатата година, со десничарските партии и ја критикуваше, како што вели, „идеологијата на забраната“ на Европската комисија. Сега сака да ја преиспита контроверзната мерка: „Ја отфрламе политиката на забрана, како политиката на забрана на мотори со внатрешно согорување, сакаме да ја преиспитаме што е можно поскоро“.
Лидерот на партијата во парламентот, Јенс Гисеке, долго време предупредуваше на проблемите со постепено укинување на возилата со внатрешно согорување, предвидувајќи го како што го нарекува „ефектот Хавана“, што значи дека европските граѓани ќе ги задржат своите стари автомобили со внатрешно согорување со децении (се разбира ако тоа не се попречува на некој начин, како некој вид закон за задолжително рециклирање), што ќе резултира со многу стар возен парк, како што е случајот во главниот град на Куба.
Тоа е став во согласност со „технолошки отворениот“ пристап на ЕПП кон декарбонизацијата, нагласувајќи дека ЕУ треба да избегнува да фаворизира одредени технологии, како што се електричните автомобили, и да дозволи различни алтернативи, став што го дели Европската комисија, иако со скептицизам.
