Многу од предметите што треба да се вратат се наоѓаат во Националниот музеј на светските култури. Шест други колонијални артефакти што ги бара Шри Ланка моментално се наоѓаат во колекцијата на „Ријксмузеум“, холандскиот национален музеј за уметност и историја. Ова е прва репатријација на такви артефакти од музејот по истрагата за нивното потекло, која започна во 2017 година
Холандската влада враќа 478 предмети украдени за време на колонијалните времиња во Индонезија и Шри Ланка.
По повеќекратните барања од Индонезија, Шри Ланка и Нигерија, холандската државна секретарка за култура и медиуми Гунај Услу неодамна ја објави одлуката за враќање на предметите, вклучувајќи ги „Богатството од Ломбок“, кое се состои од 335 предмети од Ломбок, Индонезија, колекцијата „Пита Маха“, клучна колекција на модерната уметност на Бали, како и топот од Канди од 18 век, церемонијално оружје од Шри Ланка направено од бронза, сребро и злато, инкрустирани со рубини, пренесува „Гардијан“.
– Ова е историски момент. Ова е првпат да ги следиме препораките… да ги вратиме предметите што никогаш не требаше да бидат донесени во Холандија. Но, повеќе од сè, тоа е момент да се погледне во иднината. Ние не враќаме само предмети; исто така започнуваме период на поблиска соработка со Индонезија и Шри Ланка во области како што се истражување колекции, презентација и размена меѓу музеите – рече Услу.
Во 2020 година, извештајот на холандскиот совет за култура што го изработи комисијата со која претседава адвокатката за човекови права Лилиан Гончалвес-Хо Канг Ју препорача земјата „безусловно“ да ги врати предметите за кои е разумно сигурна дека ненамерно биле изгубени од земјите под нејзиното колонијално владеење.
Многу од предметите што треба да се вратат се наоѓаат во Националниот музеј на светските култури. Шест други колонијални артефакти што ги бара Шри Ланка моментално се наоѓаат во колекцијата на „Ријксмузеум“, холандскиот национален музеј за уметност и историја. Ова е прва репатријација на такви артефакти од музејот по истрагата за нивното потекло, која започна во 2017 година. Топот на Канди, на пример, бил ограбен од трупите на холандската источноиндиска компанија за време на опсадата и грабежот на Канди во 1765 година, а подоцна му бил подарен на Вилијам Петти, принцот од Оринџ.
Валика Смолдерс, раководителка на одделот за историја на „Ријксмузеум“, за „Арт њузпејпер“ изјави дека има јасна промена во перспективата.
– Мислам дека начинот на кој музејскиот свет гледаше на оваа дебата во 20 век беше во голема мера поврзан со грижата за зачувување на предметите за генерациите што доаѓаат, а музеите во Европа јасно ја имаат способноста да го направат тоа. Но она што се промени е нашето гледиште: овие предмети треба да ги раскажуваат приказните за нашите земји, нашата заедничка историја на народите. Така, она што сега го гледаме како наша мисија е да имаме предмети на места каде што најдобро можат да се раскажат важни приказни – рече Смолдерс.
Таа ја отфрли загриженоста дека новата политика ќе значи дека европските музеи ќе ги загубат врвните колекции – кои до неодамна играа улога во разгледувањето на барањата за враќање на уметноста ограбена од нацистите во Холандија.
-Навистина мислам дека нема да се случи тоа, бидејќи очекувам земјите на потекло и музеите овде во Европа да разговараат кои предмети ќе бидат вратени, а не сите. Но она што ќе го добиеме сите ние е повеќе сознанија за овие предмети, како дошле во наша сопственост, нивната заднина, какви приказни можеме да раскажуваме, за на крајот да имаме збогатување на она што го работиме наместо празни галерии – рече Смолдерс.
