Германскиот магазин „Шпигел“ остро го критикуваше српскиот претседател Александар Вучиќ поради „автократските тенденции во неговата земја и неговата деструктивна улога во Косово, Црна Гора и Босна и Херцеговина. Додека Вучиќ го поткопува мирот во регионот, Западот е премногу толерантен кон него, се коментира во текстот. Ова, според весникот, особено се однесува на Мирослав Лајчак – специјалниот пратеник на ЕУ за дијалогот Белград-Приштина, кој молчи за пропагандата на Вучиќ.
Српскиот претседател Александар Вучиќ се гледа себеси како претставник на сите Срби, вклучително и оние што живеат во Босна и Херцеговина, Црна Гора и Косово, како гарант за мирот на Западен Балкан, но секој што разбира српски, чита меѓу редови и ја следи агитацијата на приватните ТВ радиодифузери, лојални на режимот, ќе дојдат до друг заклучок: да речеме дека Вучиќ има се што е потребно за да биде пироман, пишува германскиот весник Шпигел.
„Надворешнополитичкиот курс на белградскиот куклар е како одење по жица. Се прокламираат односи со Брисел и Вашингтон, но се негуваат и оние со Пекинг и Москва. Белград се уште не се приклучил кон санкциите против Русија. Наместо тоа, малтретирањето на Русите Расте опозиционерите кои побегнаа во Србија“, пишува тој во текстот насловен „Кукларот од Белград“, пренесува Дојче веле на српски.
Централната улога, се додава, во неговите пресметки има „моќната Српска православна црква, која со железни штипки држи 15 милиони православни Срби ширум светот“.
„Затоа Вучиќ го фаќа во замка свештенството, кое во 1990-тите беше критички ориентирано кон великосрпскиот деспот Слободан Милошевиќ – во чие време Вучиќ беше министер за информации“, се вели во текстот.
Во написот на Валтер Мајер, тој исто така пишува дека работите во регионот во последно време излегле од контрола, со прашањето дали Москва го користи Вучиќ како алатка во обид да шири несогласувања надвор од Украина, во срцето на Европа.
„Анкетите меѓу руските православни браќа во Србија го потврдуваат тоа. Иако таа балканска земја преговара со Брисел речиси десет години, повеќе од половина од граѓаните на референдум би гласале против членството во ЕУ, а 45 отсто од испитаниците го опишуваат Путин како најдобар и врвен светски политичар. Го следи – на значителна дистанца – шефот на кинеската држава, Си Џинпинг“, се додава во написот.
Исто така, се наведува дека кога и да е под внатрешно политички притисок, Вучиќ „изгледа од поводник ги пушта своите насилни приврзаници на северот на Косово, претежно населен со Срби“.
„Косово е Гордиев јазол во ткивото на Европа и адут на Вучиќ во покер-играта за моќ и синекура на Балканот. Легии на високи дипломати во име на Брисел или Вашингтон не успеаја да го решат тој проблем, а Вучиќ не мисли „под цена“ да се откаже од својот улог во преговорите, пишува Шпигел.
Кога станува збор за Босна и Херцеговина, Шпигел потсетува дека во 2015 година, Вучиќ, тогашниот премиер на Србија, лично се појавил во Меморијалниот центар Поточари во близина на Сребреница.
„Таму се погребани речиси 7.000 муслимани кои беа убиени од српските војници и припадници на паравојската. Вучиќ мораше да побегне од гневните роднини на жртвите под полициска заштита“, пишува весникот.
„Со благослов на Вучиќ, негирањето на геноцидот сега стана институционално. Големосрпската идеологија е жива, само што го смени името и сега се нарекува „Српски свет““, германското списание ги цитира зборовите на Хасан Хасановиќ, кој го преживеа масакрот како млад човек, а денес работи во Меморијалниот центар.
Тој вели дека кој го негира геноцидот, негира и дека зад тоа масовно убиство стои српската држава и нејзините институции.
Шпигел оценува дека со Договорот за соработка меѓу Србија и Република Српска во областа на образованието и културната политика, Вучиќ „поставил уште една експлозивна направа“ во 2020 година.
Нејасно е, се наведува, „дали и кога претседателот на РС Милорад Додик сериозно ќе го сфати својот план за разбивање на Босна и Херцеговина – тој геополитички експеримент, како што тој се потсмева – со отцепување на Република Српска“.
„Вучиќ зборува за „голема и сериозна криза“ во соседната земја, без да наведе како има намера да придонесе за смирување на тензиите. Наводно се разговарало за „национално значење за српскиот народ“. Звучи како знаците да укажуваат на бура“, пишува германскиот магазин.
Цел на Белград е и Црна Гора. Според резултатите од неодамнешните истражувања, 32 отсто од населението на Црна Гора се декларира како Срби. Уште повисок резултат се очекува на следниот попис. Медиумите, предводени од Србиј, шират
пропаганда во оваа насока. Сметките на Белград се следни: колку повеќе етнички
Срби има во црногорската статистика, толку е поправедно да се заштитат и да се
се договорат за нивната судбина. Путин го искористи овој стратешки пристап во случајот со руските граѓани во Грузија, Донбас и Крим. Вучиќ раздава пасоши во Црна Гора, српските универзитети мамат со академски кариери, а српските пропагандисти уживаат особено позитивен став: кога еден од нив се разболел, Вучиќ наредил да биде со хеликоптер пренесен на лекување на српска територија.
