Вимблдон е единствениот гранслем-турнир што се игра на жива подлога. Роботската косилка управувана со ГПС сега е сама, седиштата на централниот терен се покриени со навлаки. Се чувствува како да е тивко, но надвор од видното поле, многу работи се во тек
ТЕНИС
Денес таму е само роботската косилка, а по околу седум месеци ќе биде преполно со гледачи, ќе ја впиваат атмосферата на тенискиот гранслем-турнир Вимблдон, пишува „Би-би-си“. Но сега, тоа го нема, роботската косилка управувана со ГПС е сама, седиштата на централниот терен се покриени со навлаки. Се чувствува како да е тивко, но надвор од видното поле, многу работи се во тек.
– За мене, веројатно е работно како и во секое време од годината – вели Нил Стабли, шеф за терените и за хортикултурата.
Првенството лани беше 28. Вимблдон на кој работи Стабли од неговиот прв, како студент, во 1995 година. Иако тој има одговорност и за теренот за голф и за Вимблдон парк, што го купи клубот Ол Ингланд во 2018 година, примарниот фокус на Стабли е ист како и за повеќето гледачи – терените.
– Централниот терен е веројатно еден од најпроверуваните делови со трева во светот. Сите влегуваме со широко отворени очи, знаеме кој е предизвикот – вели тој.
Тој знае повеќе за предизвикот за годинава. Документ од 200 страници беше доставен непосредно пред Божиќ, со поштенски печат од Бингли, Западен Јоркшир, со десетици илјади податоци собрани од тим од тројца специјалисти од градскиот Институт за истражување спортска трева. Триото доаѓа една недела пред првенството и ги тестира терените, секое утро и навечер. Еден тест вклучува фрлање топче на одредени точки и мерење на висината на неговото отскокнување. Во друг, тие вметнуваат сонда на различни длабочини во почвата за да ги соберат отчитувањата за содржината на влага. Еден аналитичар ќе ги брои живите тревки во еден дел. Скриени во податоците, Стабли и неговиот тим ќе бараат индиции за тоа како би можеле да направат тревата да трае малку подолго или топката да отскокнува малку поконстантно годинава. Многу зависи од времето. Клучот е да се задржи површината доволно цврста за игра и да има доволно влага надолу за тревата да остане жива. Но други фактори е уште потешко да се предвидат. Лондонските лисици шетаат по просторот ноќе и нивната урина, богата со нитрати, може да ја изгори летната трева.
– Доколку се обои тревата, можете да проверите и точно ќе знаете дали лисицата била таму. Потоа се обидувате да го разредите тоа со многу вода, но понекогаш тревата ќе изумре. Тоа не влијае на играта, бидејќи карактеристиките на теренот се во почвата, а не во тревникот – вели Стабли.
Ваквите дотерувања во последен момент се далеку од мислите на Вил Бриерли, постариот функционер што се грижи за терените во моментов. Неговата задача за есен е реновирање на терените. Вимблдон е единствениот гранслем-турнир што се игра на жива подлога, а наедно и единствениот чиј домаќин е клуб со членови. Редовните играчи на клубот Ол Ингланд, вкупно околу 500, играат на надворешните терени од средината на мај до средината на септември.
– Сета моја работа е диктирана од времето. Тенисот се игра на глинена почва, така што кога врне силен дожд навистина го ограничува она што можеме да го направиме. Тогаш следуваат средување на магацинот, ревизија на машините, обука на персоналот и проверка на алатите. Може да стане малку досадно и фрустрирачко – вели Бриерли, кој признава дека тревникот дома му е „една четвртина вештачка трева, три четвртини уништена од кучињата“.
Мартин Фалконер малку помалку зависи од временската прогноза. Како главен градинар, тој е задолжен за 50.000 растенија на локацијата од 42 хектари. Без оглед на времето, има жива ограда за средување, плевел за вадење или копање. Десет илјади корени штотуку се засадени. Неделните испораки на растенија во пресрет на турнирот, сите најавени во главната табела од Фалконер, почнуваат во почетокот на мај и продолжуваат до почетокот на шампионатот во јули. Прашањата, од доставувачите и од другите, почнуваат многу порано.
– Притисокот полека се зголемува. Сите се враќаат од Божиќ и сфаќаат дека имаме првенство. Тука сум доволно долго за да сфатам што доаѓа. Мошне е тивко, но се подготвува – вели тој.
Тој се обидува да остане во тек пред друг тренд, потоплите и повлажни зими и потоплите и посуви лета предизвикани од климатските промени.
– Потоплите лета значат дека бараме растенија што ќе живеат добро со помалку вода. Секако дека стана пожешко во 24-те години откако почнав тука. Минатите години наесен бев надвор со алатите, сечев жива ограда или средував лисја и беше навистина студено. Ќе бев целосно завиткан. Сега можете да се извлечете само со јакна, повеќе сте загрижени да останете суви отколку да останете затоплени – вели Фалконер. Н.М.
