– Влатко, дали препишуваше ти од Саше?
– Не, наставничке. Тој препишуваше од мене, но јас проверував дали точно напишал.
* * *
Филип, кажи ни што е ветер?
– Воздух на кој многу му се брза.
* * *
– Зошто задоцни на првиот час – го прекорува наставничката Марко од трето одделение.
– Наставничке, штом излегов оддома, ме пресретна крадец и ме ограби.
– А што ти украде?
– Ми ја украде домашната работа!
* * *
На час по македонски јазик го прашува наставничката Кире:
– Како ќе кажеш: Александар и Петар имаат бернардинец, без да ја изговориш буквата „р“?
Кире се мисли и вели:
– Аце и Пеце имаат куче.
* * *
Ајде, Филип, кажи една простопроширена реченица, која ќе го содржи и зборот шеќер.
– Ммм… Баба ми пие кафе.
– А каде е шеќерот?
– Во кафето.
* * *
Зошто Аце стои пред огледало со затворени очи?
– За да види како изгледа кога спие.
* * *
Малиот Томе сакал да стане ловџија и да се зачлени во ловечко друштво. Му рекле дека ќе го примат ако наброи пет животни.
Томе размислува и вели:
– Лисица, волк и три мечки.
* * *
– Која личност освен хумористот се обидува секогаш да ве насмее?
– Фотографот.
Од книгата
„Антологија на 500 најубави вицови за деца“
на Војче Китаноски