Поради фактот дека евтаназијата е легална во Белгија, зголемен број пациенти од соседните земји, особено од Франција, се обидуваат да го завршат својот живот таму
Белгискиот закон за евтаназија, воведен во 2002 година, им дозволува на странците да поднесат барање да го завршат својот живот во таа земја. Ваквата уникатност привлекува пациенти од соседните земји, вклучувајќи и многумина од Франција. Во 2022 година над 70 Французи ја преминаа границата за да починат во Белгија. Но одлуката не доаѓа без услови.
Сабине боледува од хроничен артритис од петгодишна возраст. По два застоја на срцето, респираторен дистрес, постојана силна болка и дозите на морфиум што одат со тоа, таа одлучила да умре на 56-годишна возраст. Живеејќи на периферијата на Лил, нејзиното барање беше прифатено благодарение на помошта на група пензионирани лекари. Во наредните недели Сабине ќе почине во Белгија на датум по нејзин избор.
– Повторно ја вратив контролата врз мојот живот. Избрав како ќе заврши. Попрво ќе излезам достоинствено, во мир и тишина, опкружена со моите најблиски, отколку во болница – изјави таа за „Витнес“.
Како и Сабине, уште 71 Французин веќе отпатувале во Белгија за да умрат годинава. Странските пациенти остануваат малцинство и не ги оптоваруваат релевантните одделенија. Сепак, барањата за евтаназија се во пораст.
„Мораме да запомниме дека има услови“
Сепак, лекарите и болниците мора да ги филтрираат барањата врз основа на нивните заслуги. Жаклин Хереманс е претседателка на Здружението за право да се умре со достоинство. Таа укажува на премногу попустливата слика што се шири во странство.
– Поради карикатурата што ја прават во Франција, некои Французи мислат дека е доволно да се дојде во Белгија, да се побара евтаназија и да се добие, додека, дури и ако нашиот закон е флексибилен, мора да запомниме дека постојат услови – објаснува Жаклин.
За да се добие евтаназија, белгискиот закон специфицира три важни услови: барањето мора да биде доброволно, разгледано и повторувано, пациентот мора да доживува неподносливо страдање и страдањето да биде резултат на неизлечива и сериозна болест.
Eвтаназијата „можност за пациентот, а не право“
Двајца различни лекари мора да потврдат дека тие критериуми се исполнети. Марк Декроли, општ лекар од Брисел, истакнува дека евтаназијата е „можност за пациентот, а не право. Тоа е можност за лекарот, а не должност“.
Во Европската Унија, Белгија и Холандија беа првите земји што одобрија евтаназија во 2002 година. Подоцна им се придружија Луксембург во 2009 година, Шпанија во 2021 година и Португалија во 2023 година. Во Франција, разгледување на законот за крајот на животот е одложено за 2024 година.
