Според експеримент што го следи однесувањето на враните, враните се во можност да научат да испратат одреден број повици. Тоа вклучува нивно планирање однапред. Од звукот на првиот повик во нумеричка низа, можно е да се предвиди колку повици ќе направат враните. Тоа го утврди истражувачкиот тим составен од д-р Дијана А. Лиао, д-р Катарина Ф. Брехт и доцент Лена Веит, предводен од професорот Андреас Нидер од Институтот за невробиологија на Универзитетот во Тибинген. Нивната студија е објавена во списанието „Сајанс“.
Враните, кои припаѓаат на групата птици песнопојки, не се познати по убавината на нивната песна, туку по нивната огромна способност за учење. На пример, претходните студии покажаа дека птиците го разбираат броењето.
– Покрај тоа, тие имаат многу добра вокална контрола. Тие можат прецизно да контролираат дали сакаат да испратат повик или не – вели професорот Нидер. Заедно со неговиот тим, тој правел експерименти во однесувањето на три врани со мрши за да проучи дали тие можат да ги применат овие способности во комбинација.
На птиците им била дадена следнава задача: Кога ќе видеа избор од арапски бројки или слушаа специфични звуци, тие мораа да произведат од еден до четири повици како што е соодветно, а потоа да ја завршат секвенцата на повици со клукање на копчето ентер.
– Сите три птици успеаја во тоа. Тие можеа да ги бројат своите повици во низа – вели Нидер.
Времето на одговор помеѓу презентирањето на стимулот и емитувањето на првиот повик во одговорот било релативно долго и станувало подолго колку повеќе повици биле потребни. На должината на доцнењето не влијаела природата на стимулот, визуелен или аудитивен.
– Ова покажува дека од информациите што им се презентирани, враните формираат апстрактен нумерички концепт што го користат за да ги планираат своите вокализации пред да ги испратат повиците – објаснува Нидер.
Овој наод е поткрепен со анализа на поединечните повици на врани во низа.
– Користејќи ги акустичните својства на првиот повик во нумеричка низа, можевме да предвидиме колку повици ќе направи враната. Сепак, однесувањето на враните не беше целосно без грешки. Грешките во броењето, како што е еден повик повеќе или еден помалку, се појавија поради тоа што птицата ја губи трагата на повиците што се веќе направени или што треба да се направат – вели Нидер.
Способноста да се произведе доброволен број на вокализации бара високоразвиена комбинација на нумеричка компетентност и вокална контрола.
– Нашите резултати покажуваат дека луѓето не се единствените што можат да го направат тоа. Во принцип, тоа отвора и софистицирана комуникација за враните – заклучува Нидер.
