Дебатата за когнитивните способности на тирексот продолжува, со нов труд што се потпира на оригиналната теорија дека овие страшни џинови не биле толку свесни и бистри во мозокот.
Во 2023 година, една контроверзна студија сугерираше дека еден од најозлогласените диносауруси во светот, тираносаурус рекс, можеби бил паметен како модерните мајмуни, предизвикувајќи голем скептицизам кај другите истражувачи, кои сега ги изнесоа своите мислења на маса.
– Можноста тирексот да бил интелигентен како павијан е фасцинантна и застрашувачка, со потенцијал повторно да го разгледаме нашиот поглед на минатото. Но нашата студија покажува колку сите податоци што ги имаме се против оваа идеја – објаснува палеонтологот Дарен Неиш од Универзитетот во Саутемптон.
Предводена од зоологот Каи Каспар од Универзитетот „Хајнрих Хајне“ во Германија, новата студија покажа дека мерењата на големината на мозокот во студијата од 2023 година биле неточни, што ги зголемува процените за бројот на неврони што праисториските влечуги би можеле да ги вклопат во нивната глава, особено во предниот мозок.
Ова преценување првенствено се должи на оригиналниот труд што претпоставува дека мозокот на тирексот го исполнувал најголемиот дел од ендокранијалниот простор, што не е точно кај повеќето диносауруси, објаснува Наиш во блог-објавата.
Уште повеќе, Каспар и неговите колеги тврдат дека бројот на невроните не соодветствува со сигурност со интелигенцијата. Земете ги на пример птиците – долго се претпоставуваше дека нивната мала големина на главата значи дека тие имаат помалку неврони и затоа не се многу паметни.
Но оттогаш откривме дека птиците како што се враните можат да ги надминат приматите на одредени когнитивни задачи и покрај нивните помали глави, што доведува до заклучок дека факторите, освен големината на мозокот, како моделите на поврзување, играат поголема улога во одредувањето на интелигенцијата.
– Ние тврдиме дека не е добра практика да се предвидува интелигенција кај изумрените видови кога бројот на неврони реконструирани од ендокасти се сè што треба да продолжиме – вели Каспер.
Наместо тоа, потребни се повеќе линии на докази, од анатомија до индиции за однесувањето и повеќе споредби со современите животни за да се направат попрецизни процени на праисториската интелигенција.
– Потребно е значително подобрено разбирање на врската помеѓу бројот на невроните и другите биолошки променливи, особено когнитивните перформанси, кај постојните животни – пред да се појават попрецизни предвидувања – тврди тимот во нивниот труд.
Неодамнешните индиции за однесувањето навистина сугерираат дека озлогласените праисториски влечуги можеби изненадувачки биле социјални, ловеле во глутници, но тоа не е доволно за да се сугерира интелигенција на ниво на примати.
– Тие биле повеќе како паметни џиновски крокодили, а тоа е исто толку фасцинантно – заклучува Наиш.
Ова истражување е објавено во „Анатомикал рекордс“.
