Ново истражување покажува дека многу животни комуницираат пософистицирано отколку што се мислеше претходно. Од повици на мајмуни до танцување на пчели, науката денес има нови алатки за декодирање на нивниот „јазик“. Во ерата на вештачката интелигенција, научниците сè повеќе откриваат сложени форми на комуникација меѓу животните. Од слоновите што се довикуваат по име до китовите што ја користат „фонетската азбука“, прашањето е: дали сме подготвени за уште една револуција?
Научните истражувања сè повеќе укажуваат дека многу животни користат софистицирани форми на комуникација. Примената на технологиите овозможи подлабоко разбирање на овие комуникациски системи, откривајќи шеми и значења што претходно не беа достапни. Студија откри дека африканските слонови користат уникатни вокализации за да се довикуваат едни со други, слични на човечките имиња. Ова откритие укажува на високо ниво на социјална сложеност и способност за апстрактно размислување кај слоновите.
Проектот (Иницијатива за превод на китови) користи вештачка интелигенција за да ги анализира кликањата на китовите. Истражувачите ги идентификуваа основните компоненти на овие кликања, кои би можеле да претставуваат „фонетска азбука“ слична на човечкиот јазик. Овие откритија укажуваат на сложена структура на комуникација кај китовите.
Обидите луѓето да комуницираат и да ги разбираат животните напредуваат низ повеќе научни дисциплини – биоакустика, когнитивна етологија, компјутерска лингвистика и вештачка интелигенција. Иако сè уште немаме „вистински превод“ на јазикот на овие цицачи, научните истражувања во последниве години дадоа некои важни сознанија и иновативни методи.
Моментално познатите животински видови за кои научните докази сугерираат дека користат лични „имиња“ – односно индивидуални вокализации, кои се стабилни и препознатливи во социјалната интеракција, ги вклучуваат делфините, кои користат препознатливи, хипериндивидуализирани свирежи – секоја единка има единствена вокализација што функционира како име. Поканетиот делфин одговара со ист одговор, што покажува дека се препознаваат и се користат на целен начин во социјалните интеракции.
Постојат докази за групни дијалекти и вокализации што се разликуваат и кај единките од китовите – особено орките и можеби минке-китовите. Китовите комуницираат преку сложени звучни сигнали, кои вклучуваат кликања, свирежи, пулсирачки повици и песни. Овие звуци имаат различни функции, од навигација и лоцирање плен до социјална интеракција и привлекување партнер. Китовите произведуваат високофреквентни звуци, ехолоцираат и се движат со помош на овие бранови.
Интересно е што китовите имаат и звуци што ги нарекуваме кликања, а тие исто така се чини дека играат улога во социјалната комуникација во рамките на групите.
И африканските слонови исто така се чини дека користат индивидуални вокализации за да ги повикаат другите – дури и во нивно отсуство. Именуваната вокализација не е имитација, туку иновација – што сугерира вистински „говорен“ сигнал според авторите на студијата.
