Средоземно Море е едно од најопасните мориња за ајкулите и раите. Повеќе од половина од видовите ајкули и раи сè уште се загрозени од истребување, а популациите на добро познати видови како што се ајкулата и сината ајкула се намалени до 99 отсто. Ајкулите не се само предатори; тие се исклучително важни за одржување на здравјето и биодиверзитетот на морето. Тие се клучна алка во синџирот на исхрана на Јадранско Море – тие ја одржуваат рамнотежата во морскиот екосистем и ги регулираат популациите на другите организми. Нивното присуство придонесува за здравјето на морето бидејќи ги отстрануваат болните и слабите единки, со што се спречува ширење на болестите и помага во зачувување на биодиверзитетот. Зачувувањето на овие видови е важно не само за природната рамнотежа туку и за идните генерации, кои зависат од здраво и богато море.
Ајкулите се соочуваат со големи закани: прекумерен риболов (вклучувајќи го и споредниот улов), губење на живеалиштата, загадување, климатски промени и слабо спроведување на прописите што ги штитат. Температурите во Средоземно Море растат за 20 отсто побрзо од светскиот просек, што им оди во прилог на инвазивните видови како што се морските лавови и сините ракови, кои ја заменуваат домородната фауна. Ајкулите и раите како врвни предатори играат клучна улога во контролата на овие инвазивни видови. Одговорот лежи во соработката со клучните засегнати страни како што се рибарите за да се најдат решенија за проблемот со споредниот улов, да се управува со целните улови на ајкули и раи и да се заштитат нивните клучни области.
