Според годинашниот извештај на независниот моден чувар „Римејк“, кој ги оценува големите компании за облека и нивните практики и влијание врз животната средина, човековите права и правичноста, постои мала одговорност меѓу најпознатите брендови. Отпадот од текстил е итен глобален проблем, при што само 12 отсто од отпадот се рециклира низ светот, според Фондацијата на Елен Мекартур. Уште помалку, само 1 процент од фрлената облека се рециклира во нова облека, поголем дел се користи за предмети со ниска вредност како изолација или навлаки за душеци.
Никаде проблемот не е толку итен како во Кина, најголемиот светски производител и потрошувач на текстил, каде што секоја година се фрлаат повеќе од 26 милиони тони облека, според владините статистики. Поголем дел завршува на депонии. Во оваа земја, во индустријата за облека доминира брзата мода, евтина облека направена од синтетика, а не од памук, која не може да се рециклира. Направена од петрохемикалии што придонесуваат за климатските промени, загадувањето на воздухот и водата, синтетиката сочинува 70 отсто од домашната продажба на облека во Кина. Моќниците за е-трговија, „Шеин“ и „Тему“, ја прават земјата еден од најголемите светски производители на евтина мода, продавајќи во повеќе од 150 земји. Само околу 20 отсто од текстилот во Кина се рециклира, според кинеската влада, а речиси сето тоа е памук, но проблем е што производството на памучна облека на глобално ниво е поврзано со принудна работа и експлоатација на работна сила.
Сепак, кај помладите Кинези зголемената свест за одржливост придонесе за појавата на нови компании за „рециклирана“ облека. Во 2019 година триесетгодишниот дизајнер Да Бао основа бренд со седиште во Шангај што ја презема користената облека и ја преобликува во нова. Во работната просторија на компанијата во Шангај, кројачите работат со користени фармерки и маици и шијат нова модерна облека.
