Локалитетот Мандрин, првпат ископан во 1990 година, вклучува слој по слој археолошки остатоци што датираат повеќе од 80.000 години
Хомо сапиенсот пристигнал на територијата на неандерталците во Европа многу порано отколку што се мислеше, според археолошката студија објавена во списанието „Сајенс“.
Досега, археолошките откритија покажаа дека неандерталците исчезнале од европскиот континент пред околу 40.000 години, набргу по доаѓањето на нивниот „роднина“ хомо сапиенс, само 5.000 години порано, а нема докази за средба меѓу двете групи. Новото откритие на тим археолози и палеоантрополози, предводени од Лудовико Слимак од Универзитетот во Тулуз, го сместува доаѓањето на хомо сапиенсот во Западна Европа пред околу 54.000 години.
Друго извонредно откритие на истражувањето е дека два типа луѓе наизменично се менувале во пештерата Мандрин, во денешната област Рона, во јужна Франција. Локалитетот Мандрин, првпат ископан во 1990 година, вклучува слој по слој археолошки остатоци што датираат повеќе од 80.000 години.
Мандрин е како еден вид неандерталска Помпеја, без катастрофални настани, но со континуирано полнење песок во пештерата предизвикано од силен ветер – изјави Слимак за АФП.
Неговиот тим откри слој, познат како слој Е, кој содржи најмалку 1.500 исечени врвови од кремен, пофино изведени од врвовите и сечилата во слоевите горе и долу.
Многу мали по големина, некои од нив пократки од еден сантиметар, овие врвови се стандардизирани, до најблискиот милиметар, нешто што воопшто не сме го виделе кај неандерталците – вели Слимак, кој е експерт за неандерталските општества.
Тие, како што објаснува тој, веројатно биле врвови од стрели, непознати во Европа во тоа време. Тој ѝ ја припишува оваа продукција на културата наречена неронска, која е поврзана со неколку локации во областа Рона.
Откривање млечни заби
Во 2016 година, Слимак и неговиот тим го посетија музејот „Пибоди“ на Харвард, за да ги споредат нивните откритија со збирката фосили од локалитетот Ксар Ахил во подножјето на планината Либан, едно од главните места за ширење на хомо сапиенсот на исток.
Сличноста помеѓу употребените техники го убеди Слимак дека наодите на локалитетот Мандрин се првите траги од хомо сапиенс пронајдени во Европа. Млечниот заб пронајден во слојот Е ги потврди неговите сомнежи.
Севкупно, научниците од локацијата на пештерата Мандрин пронајдоа девет заби од шест лица. Овие древни заби му биле доверени на Клемент Заноли, палеоантрополог од Универзитетот во Бордо. Користејќи микротомографија, слична на технологијата за медицинско скенирање, заклучокот беше јасен. Млечниот заб од слојот Е беше единствениот модерен човечки заб пронајден на местото.
Овој фосилен примерок на млечен заб го претставува најраниот познат доказ за современите луѓе во Западна Европа – се вели во соопштението од Природонаучниот музеј во Лондон.
Археолошкиот тим потоа ја искористи пионерската техника на фулигинохронологија, која ги анализира слоевите на саѓи што ги содржат ѕидовите на пештерите и трагите од античките пожари.
Научниците покажаа дека оваа модерна човечка популација била на таа територија на Рона околу 40 години. Во одреден момент, двете популации или коегзистирале во пештерата или на иста територија – заклучил Слимак.
Тој мисли дека неандерталците можеле да му послужат како водичи на хомо сапиенсот за да го однесат до најдобрите достапни извори од кремен, од кои некои биле оддалечени и до 90 километри.
Наодите од Мандрин се навистина возбудливи и сѐ уште еден дел од сложувалката за тоа како и кога модерните луѓе пристигнале во Европа. Разбирањето на преклопувањето на современите луѓе и другите хоминини во Евроазија е од витално значење за разбирање на нивните интеракции и како ние станавме последниот преостанат човечки вид – вели професорот Крис Стрингер, коавтор на студијата и експерт за човековата еволуција во Природонаучниот музеј во Лондон.
Според Слимак, ова преклопување, кое беше очигледно во Мандрин, сега област на Рона, е главен миграциски коридор (за хомо сапиенсот) што му овозможува да стигне до Медитеранот и континентална Европа.
