Научниците пронајдоа начин за лекување инфекции на кожата, т.н. златни стафилококи, без антибиотици, кои мачат некои пациенти со рак и претставуваат закана за сите посетители на болниците.
Лабораториска студија на истражувачите од Универзитетот во Копенхаген објавена во „Џрнал оф инвестигатив дерматолоџи“ користела синтетичка верзија на ензим природно произведен од бактериофаги (вируси што ги инфицираат бактериите) и го користеле за искоренување стафилококи ауреус, или златни стафилококи, во примероци од биопсија од луѓе со кожен лимфом, пренесува „Сајенс алерт“.
– За луѓето што се сериозно погодени од лимфом на кожата, стафилококите може да бидат голем, а понекогаш и нерешлив проблем, бидејќи многумина се заразени со видот стафилококи ауреус што се отпорни на антибиотици – објаснува имунологот Нилс Одум од Универзитетот во Копенхаген. Како што понатаму наведува Одум, затоа е важно да не им се даваат антибиотици на сите, за да се избегне отпорност на бактерии.
– Затоа е важно да најдеме нови начини за лекување на овие инфекции – објаснува тој.
С. ауреус е вообичаен жител на нашата кожа и назален тракт и генерално е безопасен. Но тоа е опортунистички патоген: кога имунитетот е загрозен, може да предизвика секакви инфекции, од помали инфекции на кожата како што се чиреви и апсцеси до опасни по живот болести како пневмонија и сепса.
Во болничката средина, соеви бактерии отпорни на лекови се сериозен и растечки проблем. С. ауреус може да го најде својот пат во крвотокот за време на операција или преку медицински помагала како што се катетери, поминувајќи ја првата линија на одбрана на телото, како што се кожата и мукозните бариери.
Луѓето со ослабен имунолошки систем што посетуваат болници за редовни третмани, како што е хемотерапијата, исто така се изложени на ризик од собирање на таканаречените супербактерии што станале отпорни на антибиотици.
Особено луѓето со лимфом на кожата се многу подложни на бактериски инфекции. Наречен кожен Т-клеточен лимфом, ЦТЦЛ е ретка форма на нехочкинов лимфом што започнува со канцерогени Т-клетки што мигрираат на кожата. Таму, овие непријателски имуни клетки предизвикуваат осип и лезии пред да се шират на други делови од телото.
С. ауреус лачи супстанции наречени ентеротоксини, за кои се смета дека ја поттикнуваат прогресијата на ЦТЦЛ, бидејќи кога пациентите со ЦТЦЛ ќе ја завршат антибиотската терапија, с. ауреус наскоро може да се појави во кожните лезии и нивните симптоми на рак може да се влошат.
Видовите с. ауреус што се отпорни на метицилин и други антибиотици се нарекуваат МРСА, а бидејќи болниците работат на сузбивање инфекции со МРСА, други супербактерии отпорни на лекови брзо го заземаат своето место. Така, во оваа студија, професорот Одум и неговите колеги експериментирале со нова класа антибактериски агенси наречени ендолизини.
Ендолизините се ензими природно произведени од бактериофагите, вируси што ги инфицираат бактериите. По инфекцијата, тие сечат молекули наречени пептидогликани, кои формираат мрежести структури во бактерискиот клеточен ѕид, уништувајќи ги бактериите однатре.
Секој бактериски вид има уникатни пептидогликани, кои десниот ендолизин би можел селективно да ги опфати. Еден ендолизин, КСЗ.700, беше тестиран во оваа студија, на примероци од кожа собрани од луѓе со здрава кожа и оние со ЦТЦЛ.
– Одличното нешто во врска со овој ензим е тоа што е дизајниран да навлезе во ѕидот на стафилококи ауреус – објаснува водечкиот автор и имунолошки истражувач од Универзитетот во Копенхаген, Емил Палесен.
Тој додава дека тоа му овозможува да ги опфати и да ги убие штетните стафилококи и да ги остави бактериите на кожата неповредени.
Третманот со ендолизинот, исто така, „длабоко“ го спречи с. ауреус да колонизира примероци од здрава кожа и биопсии на оштетена кожа од луѓе со ЦТЦЛ. Исто така, ги отстрани колониите на с. ауреус што веќе се населиле на кожата од биопсијата.
– Нашите лабораториски тестови покажаа дека ендолизините не само што ги искоренуваат стафилококите ауреус од примероците на кожата туку тие исто така ја инхибираат нивната способност да промовира раст на ракот – вели Одум.
Иако овие лабораториски експерименти со примероци од биопсија на кожата во пластични садови се далеку од реалните третмани за кожни инфекции и рак, резултатите се ветувачки. Неодамнешните лабораториски студии покажаа дека тоа би било можно без с. ауреус да развие отпорност на ендолизини. Оваа последна точка е од клучно значење, бидејќи бактериите се непостојани микроби вешти во пронаоѓањето нови начини за вршење на работите.
Во 2019 година, отпорноста на антибиотици беше регистрирана како трета водечка причина за смрт во светот. Итната потреба да се најдат нови третмани за борба против бактериите отпорни на лекови не е проблем само за пациентите со кожен лимфом туку и глобален проблем.
