Клиноманијата е психолошко нарушување што се карактеризира со прекумерна и неконтролирана желба да лежите и да поминувате време во кревет. Луѓето што страдаат од клиноманија често имаат силна потреба да останат во кревет, дури и кога тоа не е нужно поради физички замор или болест.
Ова нарушување може да биде поврзано со депресија, анксиозност или со други ментални и емоционални проблеми. Луѓето со клиноманија често избегнуваат секојдневни активности, обврски и социјални интеракции, бидејќи сметаат дека им треба многу време за лежење во кревет.
Клиноманија не е исто што и едноставно уживање и одмор, туку се смета за патолошка потреба што може да ги попречи нормалниот живот и функционалноста на една личност. Доколку лицето со клиноманија не побара помош и не ја лекува причината за нарушувањето, оваа состојба може да доведе до сериозни проблеми во животот, како што се намалена продуктивност, проблеми во односите и општо влошување на менталното здравје.
Клиноманијата не е нарушување „откриено“ од еден поединец, бидејќи не е толку широко признаено како официјална дијагноза во психијатриската литература. Меѓутоа, овој термин се користел во 19 век, кога психијатрите и психолозите почнале да се занимаваат со различни типови однесување, кои може да се означат како патолошки тенденции или нарушувања.
Клиноманијата понекогаш се става во контекст со други психолошки или ментални состојби, како што се депресија, анксиозност или фобии. Иако не е препознаена како независно нарушување во современите дијагностички класификации како што е ДСМ-5 (Дијагностички и статистички прирачник за ментални нарушувања), терминот клиноманија се користи за да се опише прекумерната и патолошка потреба да лежите или да останете во кревет цел ден.
