Научниците открија уште 125 вида цицачи што светат под УВ-ламбите. Затоа тие се прашуваат дали флуоресценцијата има некоја специфична биолошка улога за нив. Откако кустосот на западноавстралискиот музеј, Кени Травилон, и неговиот тим осветлија 125 вида цицачи од нивната колекција со УВ-светлина, се покажа дека ушите на црвената лисица светеле флуоресцентно зелено, крзното на лилјакот свети розово, а поларната мечка емитувала слична светлина како бела маица под УВ-светлина.
Заклучок е дека флуоресценцијата е многу почеста кај цицачите отколку што се мислеше – во половина од семејствата. Што е флуоресценција и како им користи на животните? Оваа способност претходно била забележана кај коралите, морските желки, жабите, скорпиите, летачките верверички, папагалите, зајаците и пуфините. И тоа се случува кога протеините, како кератинот – апсорбираат ултравиолетова светлина и потоа испуштаат светлина со поголема бранова должина. Пред сè, ова се однесува на делови од телото како што се ноктите, кожата, забите, пердувите, мустаќите, канџите и крзното во посветла боја.
Сепак, она што сè уште не е познато е фактот дали флуоресценцијата има некоја специфична биолошка улога за цицачите. Во оваа категорија апсолутен победник беше торбарот, а причина за тоа најверојатно беше неговото бледожолто крзно. Научниците сега се прашуваат дали тоа можеби е поврзано со фактот дека живее под земја, бидејќи протеинот во неговото крзно може да биде поголем за да го заштити од абразивните честички на почвата.
Од друга страна, сличен интензитет на флуоресценција е забележан кај животните со потемно крзно што се најактивни ноќе. Засега можноста за оваа способност е отфрлена во корист на поголема видливост во текот на ноќта, а претпоставката е дека тоа може да има нешто поврзано со криењето од предатори чии очи не можат да ја забележат оваа бранова должина.
Истражувањето е објавено во списанието „Ројал сосајати опен сајанс“.
