Над 45.000 вида се загрозени со истребување, 1.000 повеќе од минатата година, покажува најновата црвена листа на загрозени видови објавена од Меѓународната унија за зачувување на природата. Има и добри вести за еден европски вид. Во својата 60-та година, пописот предупредува на животните и растенијата на кои им се заканува истребување, но ги истакнува и успешните приказни за зачувување, како што е пиринејскиот рис.
Списокот сега вклучува вкупно 163.040 вида, што е зголемување за околу 6.000 во однос на минатата година. Кактусите копиапоа (copiapoa), родени во крајбрежната пустина Атакама во Чиле, слонот борнео и џиновскиот гуштер гран канарија се меѓу загрозените видови, откри унијата.
Кактусите копиапоа долго време се барани како украсни растенија, поттикнувајќи нелегална трговија мотивирана од социјалните мрежи каде што ентузијасти и трговци ги прикажуваат и продаваат кактусите. Неверојатни 82 отсто од видовите сега се во опасност од исчезнување, што е значителен скок од 55 отсто во 2013 година, се вели во извештајот.
Унијата соопшти дека падот се должи на зголемувањето на побарувачката за чилеански кактуси во Европа и во Азија како украсни видови. Шверцерите и ловокрадците, кои ја олеснуваат трговијата, соопшти организацијата, добиле поголем пристап до живеалиштата на растенијата благодарение на патиштата и проширувањето на становите во областа Атакама.
Ажурирањето од 2024 година, исто така, го истакнува борнескиот азиски слон како загрозен вид. Се проценува дека само околу 1.000 борнески слонови останале во дивината. Популацијата се намали во текот на изминатите 75 години првенствено поради големото уништување на шумите во Борнео, уништувајќи голем дел од живеалиштето на слонот. Човечкиот конфликт, губењето на живеалиштата поради земјоделството и дрвените плантажи, рударството и развојот на инфраструктурата, ловокрадството, изложеноста на агрохемикалии и судирите на возила, исто така, го загрозуваат видот.
Пописот, исто така, откри „неверојатен“ пад на ендемичните влечуги – џиновскиот гуштер на Канарските Острови и на Ибица. Во контрасна приказна, напорите за зачувување го оживеаја пиринејскиот рис од работ на истребување, при што популацијата се зголеми од 62 возрасни во 2001 година на 648 во 2022 година и повеќе од 2.000 сега. Некогаш се сметаше за еден од најзагрозените видови диви мачки во светот, нивната популација се намали за 87 отсто, а бројот на женките што се размножуваат се намали за повеќе од 90 отсто помеѓу 1985 и 2001 година, според канадското Меѓународно здружение за загрозени мачки. Видот беше оживеан со обновување на природната медитеранска грмушка и шумското живеалиште на пиринејскиот рис, како и со зголемување на изобилството на неговиот примарен плен, европскиот зајак. Напорите за зачувување, исто така, вклучија зголемување на генетската разновидност на рисот со нивно преместување во нови области и нивно размножување во контролирани средини.
Од 2010 година, повеќе од 400 ибериски рисови повторно се воведени во делови од Португалија и Шпанија. Тоа е „најголемото обновување на видот мачки досега постигнато преку зачувување“. Но бидејќи остануваат заканите, главно од флуктуациите на популацијата на нивниот плен, ловокрадството и убиствата на патиштата, Салседо Ортиз рече дека „има уште многу работа за да се осигури дека популациите на иберискиот рис ќе преживеат“.
