Студијата, предводена од тим од Универзитетот „Утрехт“ во Холандија, се базира на примероци земени на различни длабочини од 12 локации низ северниот Атлантик. Беа користени скенирање слики со висока резолуција и хемиско филтрирање за да се пронајде нанопластика во примероците, која може да биде тешка за гледање поради нејзината многу мала големина. Анализата беше јасна: океанот плива со нанопластика, можеби дури 27 милиони тони кога се екстраполираат на целиот Северноатлантски Океан. Тоа е речиси една десеттина од вкупното количество ѓубре што се фрла во САД секоја година.
– Оваа процена покажува дека има повеќе пластика во форма на наночестички што лебдат во овој дел од океанот отколку што има во поголемата микро- или макропластика што лебди во Атлантикот или дури и во сите светски океани – вели биогеохемичарот Хелге Ниман од Универзитетот во Утрехт.
Наодите го илустрираат огромниот обем на еколошкиот проблем што го претставува пластичниот отпад. Пронајдената пластика беше полиетилен терефталат (ПЕТ), полистирен (ПС) и поливинил хлорид (ПВЦ), кои често се користат во пластични шишиња, чаши и во фолии. Сепак, некои пластики беа во голема мера отсутни: полиетилен и полипропилен, кои се сеприсутни во животната средина.
Истражувачите веруваат дека ова може да се должи на тоа што органските честички го маскираат своето присуство или дека техниките за анализа што се користат моментално не се доволно чувствителни за да ги детектираат овие видови пластика. Нанопластиката беше пронајдена на сите тестирани длабочини, но особено беше концентрирана околу бреговите (од реки и истекување) и во суптропскиот вител, наместо со вителни струи, кои се добро познати по тоа што ја заробуваат пластиката, која продолжува да се распаѓа на сè помали парчиња. Она што не е јасно е точниот степен до кој пластиката им штети на морските екосистеми, а со тоа и на видовите што зависат од нив, вклучувајќи го и нашиот. Супермалата нанопластика може да комуницира со вода, седименти и со други организми на начини на кои поголемата микропластика не може.