Конфликтот за вода помеѓу Таџикистан и Киргистан може да биде предупредување за низа идни конфликти што може да се појават во врска со овој ресурс
Последните денови од април избувна конфликт меѓу Таџикистан и Киргистан, во кој загинаа околу 40 лица, а близу 200 беа повредени. Тридневниот конфликт, кој траеше од 28 април до 1 мај, се случи во Кок-Таш, откако таџикистанските власти решија да инсталираат камери преку кои ќе ги следат резервоарите за вода на споменатото место на територијата на соседен Киргистан. Локалните жители се побунија поради тоа, а мавањето со камења набргу се претвори во конфликт, во кој се вклучија армиите на двете земји. Преговорите меѓу двете страни спречија натамошна ескалација на конфликтот, кој иако траеше кратко, е своевидно предупредување. Она што го прави различно е, пред сè, поводот, кој отвора нова димензија на меѓудржавните конфликти во децениите што следуваат.
Квалитетната и чиста вода за пиење е еден од најважните елементи за нормално функционирање на целото општество, а во 2010 година, резолуцијата на Обединетите нации конечно го призна правото на вода и санитација како клучно за реализација на основните човекови права. Сепак, од година на година, нејзините резерви сѐ повеќе стануваат сомнителни и постои зголемена загриженост за тоа како да се обезбедат доволни количества чиста вода за растечката светска популација. Ова прашање е особено изразено поради несоодветното однесување на човекот кога станува збор за рационално користење на водата, но и од растечкото влијание на климатските промени.
Сето ова често доведува до дебати за тоа дали ќе има конфликти во иднина за контрола на капацитетот на водата.
Регионот на Блискиот Исток и Северна Африка претставува област во која има посериозни промени во количеството на достапна слатководна вода за пиење во последниот половина век. Така, капацитетите од 4.000 м3 годишно по жител во текот на ХХ век, на средината на последната деценија, достигнаа само околу 1.100 м3 годишно. Некои научни истражувања проценија дека во наредните години, овој регион, особено под влијание на климатските промени, постојано ќе ги губи резервите на вода за пиење. Иако се негативни, овие последици може да бидат ублажени. Ова, пред сè, бара систематски пристап на државите, но и регионална соработка меѓу нив. Сепак, она што стои на патот на овој план е трендот од претходните децении, кои беа обележани со нестабилност, конфликти и пораст на населението. Со непобитното влијание на климатските промени, овие проблеми може само да се продлабочат и да доведат до нови несигурности и закани по мирот и безбедноста во овој нестабилен регион.
Покрај Северна Африка и Блискиот Исток, голем број земји во Супсахарска Африка, како и одредени региони во Азија, имаат сериозен проблем со снабдување со чиста вода.
Тековниот конфликт меѓу Израел и Палестина е продолжение на многу лошите односи меѓу овие двајца актери. Она што може да биде нов камен на сопнување во иднина е управувањето со изворите на вода за пиење.
Од друга страна, Египет и Етиопија влегоа во конфликт во текот на изминатата деценија во врска со идејата за етиопските власти да изградат „Голема Етиопија ренесансна брана“. Овој проект би ја загрозил и безбедноста на Египет, за што од голема важност е реката Нил. Сепак, конфликтите беа спречени со преговори и договор меѓу трите страни, Египет, Судан и Етиопија.
Обединетите нации исто така одговорија на проблемите поврзани со квалитетот и снабдувањето со вода во обид да им помогнат на земјите да одговорат на низа предизвици поврзани со оваа тема на долг рок. Така, преку два добро познати документи, Милениумската декларација и Агендата 2030 година, тие ги специфицираа и дефинираа проблемите и целите на нивното решавање во одредени делови. Агендата 2030, во целта 6, која се однесува на чиста вода и санитација, детално ги дефинира плановите, меѓу кои најамбициозно е што до 2030 година ќе им се обезбеди фер пристап до безбедна и правилна вода за пиење на сите граѓани на планетата.
Краткотрајниот конфликт меѓу Таџикистан и Киргистан претставува навидум невиден и неочекуван судир. Како и да е, иако во моментов нема војни во светот што го имаат проблемот со вода како главна или една од причините, тоа не значи дека водата нема да биде причина за конфликт во иднина. Снабдувањето со безбедна вода за пиење сигурно ќе добие значење во следните децении, со посебен фокус на сушните региони, вклучувајќи и на Блискиот Исток и Северна Африка.
