Во новата студија, тим научници се обидоа да утврдат колку можеме да живееме што е
можно поприродно, благодарение на некаква комбинација на поволно однесување, поволни услови и добра генетика
Многу луѓе би можеле наскоро да живеат и 150 години, покажа новата студија, објавена на 25. минатиот месец во престижното списание „Нејчр комуникејшнс“. Но во исто време, откри дека ова е најверојатно горната граница на природното времетраење на човечкиот живот.
Очекуваното траење на животот во светот е двојно зголемено во последните сто години – од 31 во 1900 година порасна на 72,2 во 2017 година. Ова продолжување на животот е овозможено од низа фактори, како што се развојот на медицината, особено вакцинацијата и антибиотиците, но и подобрата исхрана, хигиената, технологијата, достапноста на чиста вода итн. Но ова не е максимален животен век, туку статистичка мера за просечниот животен век на луѓето во моментот на раѓање, што зависи од годината на раѓање и другите демографски фактори, вклучувајќи го и биолошкиот пол. Во моментов, животниот век е најдолг за јапонските жени и е 84,3 години. Како што се зголемува очекуваното траење на животот, се очекува значително да се зголеми и бројот на стогодишници во 21 век.
Според британската канцеларија за национална статистика (ОНС), дури една третина од децата родени во 2013 година во Велика Британија би можеле да живеат до 100 години.
Во моментов, според Гинисовата книга на рекорди, најстара жива личност во светот е Јапонецот Кејн Танака, кој има 118 години. А Џен Калмент е најстарата забележана личност, која почина во Франција на 122 година.
Во технолошките кругови, особено во Силиконската долина, во последниве години беше популарна идејата дека човечкиот живот може да се направи вечен со префрлање на умот на луѓето на компјутери. Но сè уште не е јасно колкава моќ треба да имаат компјутерите за да симулираат функционирање на човечкиот мозок. Имено, кога би сакале да ги копираме сите функции на еден мозок со сите неврони и придружната биологија, сите компјутери што постојат во светот денес не би биле доволни за нас. Но тоа засега сè уште е само теорија.
Некои научници исто така веруваат дека човечкиот живот биолошки може да се продолжи значително, без компјутери, со вештачко проширување на теломерите, кои имаат важна функција во клеточната делба. Имено, краевите на хромозомите имаат еден вид заштитно капаче во кое некодирачкиот генетски код се повторува само и спречува ДНК-грешки да се појават при клеточната делба. Како што телемерите се скратуваат со секоја поделба, во еден момент тие стануваат толку кратки што понатамошната поделба станува невозможна, а ткивата престануваат да се обновуваат, што доведува до стареење и на крајот смрт. Според научниците, ако може да се продолжат теломерите, веројатно може да се продолжи и очекуваниот животен век. Сè уште не е докажано дека со продолжување на теломерите, човечкиот живот може да се продолжи на неодредено време.
Но најчесто се поставува прашањето кој е природниот максимум?
Во новата студија, тим научници се обидоа да утврдат колку можеме да живееме што е можно поприродно, без горенаведените и слични интервенции, благодарение на некаква комбинација на поволно однесување, поволни услови и добра генетика.
Се разбира, предусловите се да не умрете од рак или од срцеви заболувања и да не умрете во сообраќајна несреќа. Авторите тврдат дека кога ќе ги елиминираме сите можни ризици, останува фактот дека способноста на нашето тело да ја врати рамнотежата во своите безброј структурни и метаболички системи е голема. Дури и ако поминеме низ животот со малку извори на стрес и без сериозни хронични заболувања, ова постепено го продолжува човечкиот живот на максимум од 120 до 150 години.
Во новата студија, Тимоти Пирков, истражувач во сингапурскиот „Геро“, и неговите колеги ја проучувале стапката на стареење во три големи групи во САД, Велика Британија и во Русија.
За да се проценат отстапувањата од стабилното здравје, тие ја развија апликацијата ДОСИ (индикатор за состојбата на динамичен организам) за ајфон, која ја проценува стапката на стареење, земајќи ги предвид возраста, болестите и начинот на живот. Според студијата, авторите ги мереле, меѓу другото, и бројот на крвни клетки и чекорите поминати во текот на денот. Апликацијата користела вештачка интелигенција за да ги утврди еластичноста и способноста на телото да закрепне од повреда или од болест.
