Во Утар Прадеш, најгусто населената земја во Индија, е предложено воведување контроверзен закон за намалување на порастот на населението. Иако официјалните податоци покажуваат дека популацијата во Индија не расте, во просек, жените во повеќето земји имаат помалку деца отколку порано
Во Утар Прадеш, најгусто населената земја во Индија, е предложено воведување контроверзен закон за намалување на порастот на населението. Се предлага оние што сакаат да имаат повеќе од две деца да немаат можност да се вработат во државната служба, да бидат унапредени, да добијат одредени субвенции и да учествуваат на локалните избори.
Утар Прадеш, дом на повеќе од 220 милиони луѓе, долго време беше предизвик за сегашната влада и постојано е на ниско ниво на индексот на човечки развој. Но експертите тврдат дека растот на населението, во однос на оној во Индија, веќе забавува.
Воведувањето на правилото за раѓање две деца го зголемува ризикот од небезбеден и селективен абортус, со оглед на длабоко вкоренетата желба да се има синови, истакнуваат експертите.
Тие се збунети од нацрт-законот подготвен од државната правна комисија, бидејќи е во спротивност со политиката за контрола на населението во Утар Прадеш.
– Предлог-законот е во спротивност со сеопфатната политика за население што се однесува на широк спектар на прашања, вклучувајќи ги и оние за адолесцентно сексуално и репродуктивно здравје, смртност кај децата, смртност кај мајките и за стареење – вели Понам Мутреја, извршен директор на Фондацијата за население во Индија.
Дали на Утар Прадеш му треба правило за бројот на деца?
– Не, навистина – велат експертите.
Официјалните податоци покажуваат дека популацијата во Индија не расте, во просек, жените во повеќето земји имаат помалку деца отколку порано.
– Потребна е контрацепција во Утар Прадеш – наместо понатамошно загрозување на жените, треба да обезбедиме пристап до широк спектар на контрацептивни средства – вели Мутреја.
Стапката на плодност во Утар Прадеш е преполовена – од 4,82 во 1993 година на 2,7 во 2016 година. Според процените на Владата, се очекува да биде 2,1 до 2025 година.
– Со оглед на стапката на опаѓање, поттикнувањето на стерилизацијата е контрапродуктивно. Стапките на фертилитет паднаа под нивото потребно за промена на генерациите – вели Мутреја.
Речиси половина од светските земји забележаа забележителен пад на стапката на плодност. До 2070 година, според податоците на Обединетите нации, глобалната стапка на плодност се очекува да падне под нивото на генерациска замена.
Стапката на плодност во Кина се намали на 1,3 во 2020 година, додека во Индија беше 2,2 според последните податоци од 2016 година.
Тогаш, зошто ова правило се воведува сега?
Според демографите, една од причините се различните стапки на плодност низ Индија. Во шест земји – Утар Прадеш, Бихар, Чатисгар, Џарканд, Раџастан, Мадја Прадеш – каде што живеат речиси 40 проценти од населението во Индија, стапките на плодност се повисоки од стапките на замена на генерациите. Ова е во спротивност со Керала, Карнатака, Андра Прадеш и Гоа.
– Исто така, градовите се пренатрупани и лошо испланирани. И затоа ја пренесуваат сликата за пренаселеност – вели доктор Џејмс, директор на Институтот за науки за население.
Пред три години, 125 пратеници му пишаа на претседателот барање да се донесе предлог секое семејство да има најмногу две деца. Во истата година, Врховниот суд одби неколку петиции со кои се бараа мерки за контрола на населението, бидејќи тоа може да доведе до „ситуација слична на граѓанска војна“.
Од 90-тите години на минатиот век, 12 држави воведоа некаква верзија на правилото за две деца, која не функционираше како што треба.
Студија направена во пет држави покажала зголемување на небезбедните и сексуално селективни абортуси, со тоа што мажите се развеле од сопругите или ги дале своите деца на посвојување. Законот бил укинат во четири земји.
– Индија е во совршена фаза во однос на распределбата на населението – рече Ниранјан Сагурити, директор на канцеларијата на Индискиот совет за население.
Експертите велат дека Индија влезе во демографска дивиденда – можноста млада и активна работна сила да ја извлече економијата од сиромаштија. Останува да видиме како ќе функционира ова во Индија, особено во земјите со многубројно население како Утар Прадеш.
– Ние мора да инвестираме во образовни и здравствени системи. Можеме да учиме од Шри Ланка, која ја зголеми возраста на девојчињата за брак, или од Бангладеш и Виетнам, кои дозволија контрацепцијата да дојде до жените – заклучува Мутреја.
