Едниот беше нарекуван ренесансен човек, а другиот ексцентричен надреалист. И додека првиот беше прогласен за универзален гениј, вториот се промовира во гениј и бог. Освен што се сликари, на прв поглед Леонардо да Винчи и Салвадор Дали немаат многу заедничко. Сепак, неодамна откриените слики на шпанскиот уметник го кажуваат спротивното.
Меѓу другото, постои подготвителен цртеж за познатата слика на Дали од 1955 година „Тајната на последната вечера“, за која уметникот пронашол инспирација во ремек -делото на Леонардо да Винчи „Тајната вечера“ од 15 век. Цртежот на Дали го покажува Исус Христос како на сликата на Леонардо. Крајниот резултат, врз основа на цртежот, покажува сцена од соништата на каталонскиот брег, а додека ја позајмува основната структура на визијата на Леонардо, тој сепак повеќе се потпира на „библиската легенда“. Овој и уште два необјавени цртежи се многу важни затоа што го откриваат креативниот процес на уметникот, пишува „Обсервер“.
Тие откриваат и дека Дали бил многу педантен уметник, што е целосна контрадикција со навредувачкиот поим за сликар надреалист што го слика само она што му доаѓа на ум во одреден момент – вели историчарот на уметност Жан-Пјер Избо.
Другите два цртежа за делото „Распетие“ од 1954 година и „Черепот на Зурбаран“, создадени две години подоцна, откриваат дека сликарот бил инспириран од математичарот и архитект од 16 век Хуан де Херера, како и од уметникот што создавал еден век подоцна Франциско де Зурбаран.
„Тајната на последната вечера“ е една од најпознатите слики на Дали, која денес се чува во Националната галерија во Вашингтон. Во величествениот приказ на тајната вечера, огромно торзо со раширени раце, кое многумина го видоа како воскреснатиот Христос, се надвисна над земниот Исус Христос, седејќи опкружен со апостолите.
Меѓутоа, Христос на сликата не е оној со препознатливиот лик, туку има лице на саканата сопруга на Дали, Гала. Цртежот, од друга страна, покажува дека оригиналната идеја на сликарот била многу поблиску до тоа како Леонардо ја видел тајната вечера. На цртежот, Дали го постави Исус Христос во центарот на долгата маса, додека апостолите се на двете страни од неа, како и во ремек-делото на Леонардо да Винчи. И тој цртеж, според Избо, покажува колку сериозно сликарот пристапувал кон секоја композиција.
Овие цртежи исто така покажуваат како „функционирал“ умот на Дали додека барал варијации на сцената што сакал да ја наслика.
– Цртежот е речиси копија на „Тајната вечера“ на Леонардо. Конечната работа на Дали, сепак, е многу повеќе надградена. Тој ги помести апостолите напред, давајќи ѝ длабочина на самата композиција и додавајќи голо торзо. И сега секој може да се увери дека, според неговата првобитна идеја, тоа беше далеку поконвенционално толкување – вели Избо.
Споредувајќи го цртежот со сликата „Череп на Зурбаран“, Избо забележува дека на черепот на сликата му недостига вилица со заби, додека на цртежот има индикации за тоа. Студија за сликата „Распетие“ покажува како тој го истражувал претставувањето на крстот како коцка во коцка. Всушност, како огромна коцка составена од осум кубни ќелии, за која се претпоставува дека пронашол инспирација во работата на математичарот и архитект Хуан де Херера од 16 век.
Дали беше познат по мешањето на „обичните предмети“ со потсвесниот свет на соништата. Неговите прикази честопати беа „искривени“, поради што тој беше нарекуван ексцентричен од почетокот на неговата кариера.
Сите три цртежи се во колекцијата на Кристофер Хит Браун, американски пластичен хирург. Со текот на годините, овој доктор собра богата колекција на дела на Дали, вредна околу 20 милиони долари. Делата од неговата богата колекција може да се видат за првпат во книгата „Наследството на Дали: Како ексцентричен генијалец го промени светот на уметноста и создаде трајно наследство“, која ја потпишува заедно со Жан-Пјер Избо.
