Колективната култура на меморијата е многу важна во уметноста, бидејќи обезбедува богат извор на инспирација и служи како критичен медиум за истражување, зачувување и предизвикување на колективните сеќавања. Уметниците од различни дисциплини, литература, визуелни уметности, театар, филм и музика, играат клучна улога во обликувањето и одразувањето на разбирањето на општеството за неговото минато
Годинашната јубилејна 35. ликовна колонија „Галичник“ започнува денеска и ќе трае до 19 август, а на неа ќе учествуваат десет уметници, и тоа: Кристине Ледерер од Австрија, Ивана Хостник од Србија/Словенија, Лучезар Бојаџиев од Бугарија, Софија Димова од Бугарија, Марина Касијаниду од Кипар, Елија Калогјани од Грција, Стефан Корнацки од Полска, Ил Џафери од Косово, Клелија Живковиќ од Македонија и Дарко Алексоски од Македонија.
– Имплементацијата на предностите на новата ера во античкиот амбиент на прекрасниот Галичник е како додавање ново ткиво во организам со дефинирана стратиграфија. Хабитусот помеѓу старото и новото се издигнува во синтеза, синергија, надградба, современост со нагласен културен предзнак. Постојаните мешања, националниот белег, македонската гордост: културата на нашата земја и меѓународниот дух и културата на другите, односот меѓу историјата, природата, фолклорот и традицијата со современата и урбана анемија на постмодерната уметност, ја формираат и дефинираат ликовната колонија „Галичник“ како специфика не само на национално туку и на регионално ниво – се наведува во најавата.
Секоја година колонијата има тема, а годинава фокусот е на колективната културна меморија, историската меморија, интерпретацијата и ангажманот на општествата се обликувани од нивната култура, институции и споделените наративи. Овој концепт се протега надвор од личните сеќавања за да ги вклучи начините на кои заедницата ја одржува и пренесува својата историја.
– Истражувачите како Морис Халбвакс, кој го популаризира концептот на колективна меморија, ја нагласуваат важноста на социјалните рамки на нашите сеќавања. Луѓето се сеќаваат на минатото во рамките на нивните општествени групи, според Халбвакс, и на тоа влијаат фактори како што се семејството, религијата и нацијата. Второ важно гледиште е она на Пјер Нора, кој го нарекува „место на меморија“. Локациите, настаните и објектите се прикажани од Нора да служат како сидра за колективната меморија. Цивилизациите се потпираат на овие споменици за да ја одбележат и оддадат почитта на нивната историја – велат организаторите.
Колективната меморија не е без свои недостатоци. Наративите од минатото може да имаат предрасуди или да нема информации затоа што луѓето имаат тенденција да се сеќаваат на одредени работи поживо, додека забораваат или минимизираат други. Конфликт и раздор може да настанат кога сеќавањата на различни групи за исти настани се спротивставени едно со друго. Колективната меморија е алатка што политичките партии и владите ја користат за да ги оправдаат своите постапки и цели.
– Колективната култура на меморијата е многу важна во уметноста, бидејќи обезбедува богат извор на инспирација и служи како критичен медиум за истражување, зачувување и предизвикување на колективните сеќавања. Уметниците од различни дисциплини – литература, визуелни уметности, театар, филм и музика – играат клучна улога во обликувањето и одразувањето на разбирањето на општеството за неговото минато. Тие го прават тоа со толкување историски настани, преиспитување на доминантните наративи и создавање простори за маргинализирани гласови – велат организаторите.
На оваа тема ќе разговараат, размислуваат и дејствуваат учесниците на 35-та сесија на ликовната колонија во прекрасниот Галичник. В.Д.
