Добре дојдовте во Македонија, земја на волшебни предели, богата историја и уникатни знаменитости. Во овој фељтон ќе ви ги претставиме природните ресурси, културното наследство и туристичкиот потенцијал на Република Македонија
Мистична Македонија: Музеј под отворено небо
Фељтон на „Нова Македонија“ според документарните серии и филмови на продукцијата „Аристон“ и книгата
„Mystical Macedonia: An Open Air Museum“, објавена на „Амазон“ од Никола Ристевски, магистер по маркетинг-менаџмент, публицист и продуцент
Сосема е разбирливо да се прашуваме колку навистина знаеме за нашите древни предци, особено кога станува збор за фигура како Александар Македонски. Постои општо чувство дека информациите од вообичаените образовни материјали и основните археолошки истражувања можеби не се доволни за целосно да ги спознаеме овие „мистични цивилизации“ што живееле на Балканскиот Полуостров. Наместо да се задржуваме на тоа кој е одговорен за сегашното ниво на јавно мислење, поважно е да размислиме како да ги избегнеме грешките од минатото.
Според официјалните историски податоци, Александар III Македонски починал на 10/11 јуни 323 година пред нашата ера во Вавилон, околу четириесет дена пред да наполни 33 години. Иако некои извори тврдат дека умрел од маларија или бил отруен, други сугерираат дека царот воопшто не умрел.
Квинт Куртиј Руф детално го опишува мумифицирањето на неговото тело оставајќи впечаток дека Александар бил жив дури и по смртта. За пренесување на неговото тело во родната земја била подготвена специјална погребна кочија, широка 4 метри и долга 6 метри, изработена според македонската традиција во форма на храм. Таа била украсена со златен акантус, статуи од божицата Ника, златен маслинов венец и златни лавови што го чувале влезот. Внатре, во златен саркофаг, лежело мумифицираното тело на Александар, опкружено со слики што ги прикажувале неговите воени подвизи. Златна мрежа го криела телото, создавајќи превез што го одвојувал „младиот човек бог“ од светот на смртниците. Диодор споменува дека биле потребни 64 богато украсени мазги за туркање на кочијата. Различни верзии за погребната поворка на Александар Македонски тврдат дека бил погребан во Мемфис или Александрија. Познато е дека Птоломеј ја пренасочил погребната поворка и го заменил саркофагот со друг, полн со мед. Останува нејасна улогата на неговата мајка Олимпија и зошто дозволила нејзиниот син да биде погребан далеку од вистинската татковина – Македонија.
Постојат и записи што тврдат дека по смртта на Александар се појавиле два огромни орли што го кренале на небото – податок што ретко се споменува денес, но бил присутен во многу средновековни книги и уметнички дела. Неговиот мавзолеј во Александрија бил посетуван од многу војсководци. Можеби никогаш нема да дознаеме како и од што умрел Александар или дали воопшто умрел токму тогаш, бидејќи четириесетте дена пред да наполни 33 години претставуваат важна симболика во многу древни мистерии и учења.
Денес на повеќе локации низ светот митолошки се споменува наводниот гроб на Александар. Грчката пропаганда имала неуспешни обиди да пласира тези за неговото „пронаоѓање“. Локацијата на мавзолејот во Александрија, каде што подоцна бил закопан Свети Марко, е тема во еден современ роман, во кој се тврди дека посмртните останки на Александар Македонски биле пренесени под катедралата на Свети Марко во Венеција (Стив Бери – Венецијанско предавство). Поврзаноста на неговиот лик и дело со учењето на слободните ѕидари – масоните, е овековечена во книгата „Човекот што требаше да биде крал“ на Радјард Киплинг, по која е снимен и истоимениот филм.
По борбата со странскиот фактор на почетокот на 90-тите години од минатиот век, Република Македонија беше принудена да го смени знамето, Македонскиот народ дочека да има аеродром, автопат, училишта и улици што го носea името на Александар Македонски, кои тие беа сменети, заедно со името на државата. Логично е наскоро да добиеме и празник посветен на овој голем човек. Бидејќи поголемиот дел од современиот свет е преокупиран со неговата смрт, би можеле да го одбележуваме денот на неговото раѓање.
Писмото на Филип до Аристотел
Во едно писмо, Филип II Македонски му се обраќа на Аристотел со следниве зборови: „Во добро здравје, знај дека имам син. Благодарен сум на боговите, не толку за неговото раѓање, туку бидејќи тој се роди во твоето време, поради што се надевам дека ќе биде образован и насочен од тебе, така би бил подостоен од нас обајцата и царството што ќе го наследи“.
Филип, со голема амбиција да му обезбеди највисоко ниво на образование на својот 14-годишен син Александар, го повикал Аристотел, најпознатиот и најучен филозоф на тоа време, да му биде ментор. Аристотел ја прифатил поканата и дошол во Македонија во четвртата година од 108-та Олимпијада, каде што останал осум години како учител на Александар. Восхитот на младиот принц кон својот учител бил толку голем, колку и восхитот кон неговиот татко Филип. Александар често велел дека татко му му дал живот, а учителот му овозможил добар живот.
(Manly Palmer Hall, Secret Teachings of All Ages)
м-р Никола Ристевски
(Авторот е долгогодишен истражувач на македонските природни ресурси и културно наследство)
продолжува
