Изборни резултати во Франција:
Според последните резултати дадени од МВР, Новиот народен фронт освои 182 пратенички места, партијата на макронистите Заедно 168 седишта, Националниот собир (РН) на Марин Ле Пен 143, републиканците 45, другите партии од десницата 15, левицата 13 седишта, центарот шест седишта, регионалистите четири и едно пратеничко место независните
Тони Гламчевски, дописник на „Нова Македонија“ од Стразбур
Во Франција се случи мобилизација на гласачите, особено на симпатизерите на левицата, а се покажа дека институтите за испитување на јавното мислење направија неточни процени.
Француската тајна за политички пресврти, големо олеснување на земјите членки на ЕУ
Републиканскиот фронт функционираше, по четврти пат од 2002, за да ѝ го попречи патот на крајната десница, но за првпат за Националното собрание. Французите очигледно не изразија подготвеност со нивната земја да раководи Националниот собир на Марин Ле Пен, која заедно со Џордан Бардела, веќе се гледаше како раководи со Франција. На некој начин, Франција ја знае тајната за политички пресврти, на големо олеснување на земјите членки на ЕУ, особено на соседна Германија, која исто така не е поштедена од јакнењето на десницата. Но сѐ уште неумесните изјави во јавноста на поединци што звучеа како екстремно крајно десни, очигледно беа „политички зачин“ што „главното јадење го направија презачинето за нацијата“ и тоа си го зеде данокот.
Така, според последните резултатите дадени од МВР, Новиот народен фронт освои 182 пратенички места, партијата на макронистите Заедно 168 седишта, Националниот собир (РН) на Марин Ле Пен 143, републиканците 45, другите партии од десницата 15, левицата 13 седишта, центарот шест седишта, регионалистите четири и едно пратеничко место за независните.
Франција во моментов е невозможна за управување
– Колку е поважно прашањето, толку повеќе гласачите се движат – илустрира Кристоф Бутин, политиколог и професор по јавно право на Универзитетот во Каен-Нормандија.
Макрон посакуваше појаснување на политичката ситуација по овие избори, но неговата желба остана неисполнета. Франција остана поделена во три блока, во која сепак десницата и крајната десница се најсилното струење, но Макрон со оглед на релативната победа на Новиот народен фронт ќе треба да му понуди да создаде влада, со оглед дека премиерот Габриел Атал изутринава треба да поднесе оставка. Но предизборните ветувања на Народниот фронт се против досегашната политика на Макрон, односно укинување на оспоруваната пензиска реформа, олеснување на имиграциската политика. Франција ќе треба да го научи тоа што не го знае – да владее со коалиции што е стара практика во Германија. Всушност, Франција во моментов е невозможна за управување. Не би требало да очекуваме брзo создавање влада, а треба да се знае дека францускиот устав не дава рокови за тоа.
И покрај горчливиот пораз, претседателските трупи ги примија резултатите со одредено олеснување, потпомогнати од меѓусебните повлекувања со левицата, во име на анти-РН „републиканскиот фронт“.
Вчера, веднаш штом беа објавени резултатите, Емануел Макрон ја извлече првата поука: да му даде време на времето.
– Кампањата беше вирулентна, насилна на крајот. Мораме да почекаме да се смири – им рече тој на лидерите на неговото досегашно мнозинство собрани во Елисеј, додека првите процени беа изненадувачки.
– Во согласност со републиканската традиција, (Емануел Макрон) ќе го чека структурирањето на новото национално собрание за да ги донесе потребните одлуки – прецизираа од Елисеј, каде што се изразува задоволство дека централниот блок е жив.
Меланшон: Новиот народен фронт е подготвен да управува со земјата!
Шефот на Бунтовна Франција, Жан Лук Меланшон, ја поздрави победата на Новиот народен фронт.
– Нашите луѓе го отфрлија најлошото решение – рече тој, мислејќи на резултатот на Националниот собир, кој е далеку од апсолутното мнозинство и е на третото место.
– Новиот народен фронт е подготвен да управува со земјата – изјави Жан-Лук Меланшон по резултатите од парламентарните избори. Шефот на Непокорна Франција увери дека НФП може да ја спроведе својата програма „со декрет од ова лето“, особено со укинување на пензиската реформа и зголемување на минималната плата на 1.600 евра.
Забавата е послатка кога е импровизирана, радоста уште поинтензивна затоа што беше неочекувана. Неколку илјади парижани се собраа на Плоштадот на Републиката во недела, на 7 јули, за заедно да ги искусат резултатите од вториот круг на законодавните избори, да сонуваат без да се осмелат да веруваат во тоа и повеќе да „плачат заедно“ за оваа победа што сите анкети му ја ветуваа на Националниот собир (РН).
Според полициски извор, во текот на вечерта полицијата била нападната и била под оган од огномети и проектили. Полицијата интервенира за да се стави крај на акцијата на неколку десетици лица, кои сочинуваат ризични групи и се обидуваат да направат штета. Според нашите информации, имало неколку апсења. Се разбира симпатизерите на Националниот собир зборуваат за конфискувани избори.
Левицата ќе остане обединета?
На сцената, на Плоштадот на Републиката, Жан-Лук Меланшон го завршува својот говор со интонирање на Марсељезата, а во публиката се слуша Интернационалата. Пет млади жени се прегрнуваат, извикувајќи: „Да живее Франција“ и се надгласуваат пеејќи ја националната химна. Тие се на возраст од 19 до 21 година, доаѓаат од неколку места во Франција (Алзас, Прованса, Пикардија), а се студентки по политички науки во Авр и се среќаваат во Париз.
Лу, почнува да сонува за „нова ера“ со НФП на власт.
– Се надеваме дека левицата ќе остане обединета – продолжува таа, веднаш повторено од еден од нејзините пријатели: „Ние навистина не веруваме во тоа“. А друг човек, кој сака да остане анонимен, вели: „Се плашам да не се распарчат околу изборот на премиер“.
Во малата група радоста е неизмерна, блескава, а сепак и таму калена. Поделбата на државата е во мислите на сите, а мислите веќе се свртени кон 2027 година, следниот голем изборен настан.
– Не е уште победа. Следните три години се одлучувачки, очекуваме многу од НФП – инсистира Лу.
Ле Пен: Победата е само одложена
Во Националниот собир (РН) на Ле Пен носителите на партиските функции претпочитаа поголемиот дел од својата вечер да ја поминат во канцелариите отколку меѓу нивните активисти. Иако им беа поделени француски знамиња во обид да се подобрат сликите за телевизијата, не многу од нив се преправаа дека аплаудираа кога беа објавени резултатите.
Младата гарда на партијата, од своја страна, се држи до своите елементи на јазикот, префрлајќи ја одговорноста за ова разочарување на „единствената партија“, која би била формирана за да им се спротивстави, или на „системот“, мобилизиран за „резултат на одложување“.
– Не гледам што тргна наопаку во нашата стратегија – вели европратеникот Пјер-Ромен Тионет.
Нејзиниот шеф, Џордан Бардела, беше задоволен со говорот за да го осуди „сојузот на срамот“, додека Марин Ле Пен едноставно слезе, додека траеше дуплексот на ТФ1, за да оцени дека „апсолутното мнозинство“ е во рамките на достигнување без повлекувања на едниот или другиот. Фронт на одбивање на кој ќерката на Жан-Мари Ле Пен ја префрли вината и врз „печатот“, кој, според неа, „сѐ уште зазема страна во текот на оваа кампања“.
– Победата само се одложува. Победа, која се чини дека е единствената заедничка перспектива – без разлика дали се надеваме или се плашиме – што ќе ги прогонува умовите на двете Франции на 7 јули 2024 година – суди таа.
РН планираше шампањ и мезе, но немаше победа за славење
– Има само прогресија. Уште една, секако, и голема прогресија, со група што треба да се зголеми од 88 на 143 пратеници, но тоа веќе не е доволно за да ја згасне жедта за власт на партијата што веруваше дека нејзината нормализација е целосна – коментираат политичките аналитичари за новиот исчекор на десната опција, во кој изостанува сѐ уште исчекорот до целта за освојување на власта.
Како што забележува Рено Лабаје, генерален секретар на групата РН во националното собрание, „републиканскиот фронт сè уште функционира“. Сен-Кирјан признава дека е изненаден. Парламентарните избори во 2022 година ја излечија, веруваше тој, неспособноста на лепенистите да ја надминат пречката од мнозинските гласови, поради што дотогаш се урнаа на бариерата од вториот круг.
Но мобилизацијата на електоратот, без разлика дали е левичарски, макронистички, па дури и десничарски, ја врати крајната десница на разумот: мнозинството не е за утре.
– Ова ја комплицира динамиката за 2027 година, датумот на следните претседателски избори – се согласува Рено Лабаје, дури и ако сојузот со Ерик Чиоти овозможи да се создадат прекршувања во рамките на традиционалната десница.
