Мајкл Крофорд, кој го играше Френк Спенсер, познатиот британски лик во ТВ-комедија, сличен на Мистер Бин, ги научи Џејн Торвил и Кристофер Дин, кои последниот настап по 50 години лизгање го имаа во јули, како да глумат, менувајќи ги нештата за глобалното уметничко лизгање засекогаш, пишува ИОК
Мајкл Крофорд, кој го играше Френк Спенсер, иконскиот британски лик во ТВ-комедија, сличен на Мистер Бин, беше главен во помагањето на Британците што танцуваа на мраз да ја изведат познатата рутина со која освоија злато на Зимските олимписки игри (ЗОИ) во Сараево, во 1984 година, пишува Интернационалниот олимписки комитет (ИОК). Долго пред Роуан Аткинсон да излезе на сцената на таков незаборавен начин на Летните олимписки игри (ЛОИ) во Лондон во 2012 година, ангажирајќи го својот светски познат ТВ и филмски лик Мистер Бин за да додаде комедија на церемонијата на отворањето на ЛОИ, друг класичен британски комичен актер веќе го остави својот олимписки белег. Мајкл Крофорд стоеше покрај лизгалиштето на ЗОИ 1984, гледајќи ги британските натпреварувачи во уметничко лизгање Џејн Торвил и Кристофер Дин како ја изведуваат својата позната рутина со танцување на мраз со музика на „Болеро“ на Равел. Откако добија совршени оценки, шестки за уметнички впечаток од сите судии, и го освоија олимпиското злато, актерот познат по својата улога како Френк Спенсер во иконска британска комедија, навиваше додека стоеше покрај нивната позната тренерка Бети Каловеј, како дел од тимот на Торвил и Дин.
Крофорд ги научи двајцата како да глумат, менувајќи ги нештата за британското дуо и за глобалното уметничко лизгање засекогаш, пишува ИОК. Пред телевизиската улога на Френк Спенсер во 1970-тите и 1980-тите, слично како Мистер Бин на Аткинсон во 1990-тите, Крофорд имаше доста богата историја во шоу-бизнисот. Првично како сценски актер, Крофорд го имаше своето деби во театарот на Бродвеј во 1967 година. Делејќи го водечкиот настап заедно со Барбара Стрејсенд во разиграниот филмски мјузикл „Здраво, Доли!“, во режија на Џин Кели, ги потврди комичните способности на Крофорд, а додека настапуваше на лондонската сцена се појави повикот за улогата што го менува животот, како Спенсер. Шоуто почна во 1973 година, со повторувања што уште се прикажуваат на телевизија. Следуваа повеќе мјузикли, претстави и ситкоми, а случајната средба со Торвил и Дин се случи зад сцената во театар во Лондон во раните 1980-ти, кога триото се сретна во продукцијата со циркуска тематика „Барнум“, во која Крофорд ја играше главната улога. Крофорд се обучувал во циркуската школа „Големото јаболко“ за улогата, заднина што ќе се појави кога ги научил Торвил и Дин на некои од тие вештини за иконската разиграна рутина, која ќе им обезбеди трета светска титула, во 1983 година.
Следната година беше олимписка, каде што Сараево во тогашна Југославија ќе биде домаќин на еден од најславните моменти во историјата на зимските олимписки игри, пишува ИОК. Префрлањето од 180 степени во темпото на музиката доведе до изборот на „Болеро“ на Морис Равел, за олимписката сезона. Промената на темпото и тонот доведе до појава на хипнотизирачка рутина што содржеше приказна во стилот на Ромео и Јулија, комплетна со развеани лебдечки костими што ги носеше двојката, невообичаено за тоа време, со музиката што се издигнуваше до пулсирачко крешендо и трагичен крај, пишува ИОК.
Драмата проткаена со рутината дојде во време кога самиот Крофорд ја промени својата типична улога, вежбајќи ја улогата на маскираниот Ерик во „Фантомот од операта“. Работејќи заедно со Торвил и Дин и со Каловеј, можеби не е изненадување што квартетот ја смисли слично моќната и сензуална рутина на Болеро во тоа време. Крофорд им помогна на двајцата да го одглумат тоа лизгајќи, а Торвил ја потврди неговата улога во интервју за локално списание од Нотингем во 2014 година: „Беше прекрасно да се работи со Мајкл и тој нѐ научи толку многу за изразувањето емоции додека сме на мраз и изведувањето претстава додека се движиме со брзина“.
– Работевме со Мајкл од 1981 година и тој ни помогна да ја создадеме нашата олимписка изведба во 1984 година. Тој беше таму со нашиот тренер кога бевме на Зимските олимписки игри во Сараево во 1984 година и беше голема поддршка – откри Дин, пренесе ИОК.
Коментаторот совршено ја долови драмата на историскиот настап во олимписката сала „Зетра“, во која имаше 8.500 гледачи, а 24 милиони гледачи на британската телевизија ја видоа двојката како освојува олимписко злато: „Џејн Торвил и Кристофер Дин од Велика Британија штотуку го изведоа најневеројатниот слободен танц што некогаш е виден. Иновативни движења што никогаш порано не се видени во танцот на мраз пред да се појави оваа двојка, прва што имаше одржлива тема. Тие ни покажаа и претходно, но сега ни покажаа совршенство“, пренесе ИОК.
Торвил и Дин станаа професионалци по ЗОИ, но се вратија на натпреварувањето навреме за да ја освојат олимписката бронза во Лилехамер, Норвешка, една деценија подоцна. Оттогаш, двојката продолжи да лизга професионално, а последниот настап по 50 години лизгање беше минатиот месец, но додека се качуваа на мразот последен пат заедно, несомнено имаше почит кон Крофорд, кој сега живее во Нов Зеланд, и улогата што ја играше во заднина на нивната ледена сцена, пишува ИОК. Н.М.
