По претставувањето на три зеленчукови видови, денеска преку песна и преку интересни информации ќе се дружиме со едно овошје, кое е ретко и специфично, но многу вкусно и корисно. И пред да ја прочиташ песничката и да учиш од информациите, драг мој пријателу, сакам да ти порачам нешто: „Сѐ што јадеш, јади умерено. Свежо е најдобро. Имам проверено!“
ПЕСНИ КРАТКИ – ЗА ПЛОДОВИ СЛАТКИ! (4)
Овошје што го јаделе и Старите Грци и Римјаните
Мушмулите иако се вкусни и многу корисни, за жал, малку ги имаме во нашата исхрана. Дрвјата на кои растат најчесто се втурени со плод и нивната цена на пазарите не е многу висока. Ама, ете, можеби немаме навика. Сепак, тоа можеме да го промениме. Еден вид потекнува од Азија, а другиот вид е откриен во Северна Америка. Мушмулата била домашен вид во Персија, а ја одгледувале и Старите Грци и Римјаните. Се смета дека Римјаните ја донеле во Германија.
Како што се вели и во песничката, плодот се јаде откако ќе омекне. Се бере како тврд плод и така стои неколку дена во дрвени гајби или врз слама додека не созрее и не омекне. Освен да се јаде како свежо овошје, мушмулата може да се користи за правење мармалад, желе и вино, а се прави и таканареченото мушмулино сирење.
Со оглед на тоа што веќе е април, веројатно, тешко дека ќе најдете мушмули, но помнете и следната есен пробајте ги задолжително. Нема да зажалите!
Ваш, Филип Димкоски
Мушмула
Aна на Андреј му вели:
– Ниту сум видела,
ниту сум чула,
такво овошје
со име мушмула.
– На дрво мушмули растат,
– Андреј ѝ вели,
– ситни плодови
што не се јадат цели.
Пред плодовите да се јадат,
семките им се вадат.
Кафеави топчиња со
вкус што не личи
на ништо друго,
имаат плотче вкусно,
но многу тврдо.
Дури откако мраз ќе ги фати,
треба да се јадат,
ем да нѐ освежуваат,
ем да нѐ сладат.
За авторот
Филип Димкоски е поет од младата генерација македонски литературни творци, кој пишува и за деца и за возрасни. Покрај тоа тој е дипломиран земјоделски инженер, новинар и долгогодишен соработник на „Колибри“ и на „Нова Македонија“. Автор е на поетските книги „Најхранливи зборови од детска душа дарови“, „Божилак на исконот“, „Заедно да растеме“ и „Во градината има само љубов“. Добитник е на повеќе награди, а поезијата му е препејувана и објавувана на повеќе јазици во десетина држави.
