Але­ксан­дар­ Тримчев­ски: Пре­ку ­игра ­де­ца­та ­учат пра­вил­но ­да ­ги пи­шу­ва­ат ­бу­кви­те

Во ид­ни­на имам на­ме­ра да под­го­твам уште веб-ап­ли­ка­ции со ма­ке­дон­ска­та аз­бу­ка, па­кет за ма­те­ма­ти­ка и блог на сај­тот moedete.mk, на­ме­нет за де­ца и за во­зрас­ни, ни ре­че Але­ксан­дар Трим­чев­ски, ди­зај­нер, кре­а­ти­вец и при­ја­тел на најм­ла­ди­те

Со­ра­бо­ту­ва­ме и дру­га­ру­ва­ме со Але­ксан­дар Трим­чев­ски на стра­ни­ци­те на „Ко­ли­бри+“. За­тоа са­ка­ме да ви го прет­ста­ви­ме овој кре­а­ти­вец, го­лем при­ја­тел на де­ца­та и пред сѐ про­фе­си­о­на­лец, кој ве­ќе соз­да­де мно­гу игри, ап­ли­ка­ции и уни­ка­тен бу­квар, со кој нај­ма­ли­те по­лес­но ќе ја на­у­чат ма­ке­дон­ска­та аз­бу­ка. Тој ни откри де­ка сѐ уште го чу­ва де­те­то во се­бе, што мно­гу му по­ма­га да го нај­де ви­стин­ски­от пат до дет­ски­те ср­ца и до нив­ни­те ум­ни глав­чи­ња.

Здра­во Але­ксан­дар, ка­жи ни ка­ко вле­зе (и оста­на) во дет­ски­от свет?

– Бла­го­да­рам за мож­но­ста за со­ра­бо­тка и са­кам да ви го че­сти­там 60-го­диш­ни­от ју­би­леј. Ина­ку, отко­га сум ро­ден сум во дет­ски­от свет и сѐ уште оста­ну­вам во не­го, бла­го­да­ре­ние на мо­ја­та ќер­ка.

Со тво­ја­та кре­а­тив­ност, ре­а­ли­зи­ра­на во пра­кти­ка­та, ти са­каш на се­гаш­ни­те де­ца да им ги вра­тиш игри­те, но и да им по­мог­неш да ја на­у­чат аз­бу­ка­та. За што кон­крет­но ста­ну­ва збор?

– Ста­ну­ва збор за друш­тве­на игра што им овоз­мо­жу­ва на де­ца­та со­ци­о­е­мо­ци­о­на­лен раз­вој и на­пре­док на по­ве­ќе по­ли­ња. Си­те го па­ме­ти­ме вре­ме­то по­ми­на­то со „Не лу­ти се, чо­ве­че“, „Мо­но­пол“, „Ри­зи­ко“… Се опре­де­лив пр­ва­та игра да би­де за аз­бу­ка­та од при­чи­на што на­ша­та за­ед­ни­ца е мно­гу ма­ла и има­ме го­лем не­до­стиг од ква­ли­тет­ни ма­те­ри­ја­ли на мај­чин ја­зик. Игра­та са­кам да би­де ал­тер­на­ти­ва на ди­ги­тал­ни­те со­др­жи­ни што се фи­нан­си­ра­ат од рек­ла­ми и се соз­да­де­ни да ги од­зе­ма­ат вре­ме­то и вни­ма­ни­е­то на де­ца­та во го­ди­ни­те ко­га тие би тре­ба­ло нај­лес­но да се еду­ци­ра­ат.

Ќе ни ка­жеш ли не­што ин­те­рес­но и за тво­и­те ап­ли­ка­ции, кои исто та­ка се мно­гу ко­рис­ни за по­лес­но уче­ње на бу­кви­те низ игра?

– Ако се ко­ри­стат пра­вил­но, ди­ги­тал­ни­те уре­ди мо­же да по­ну­дат мно­гу бе­не­фи­ции, ка­ко ко­ри­сте­ње сли­ка, звук, ин­те­рак­ци­ја, ани­ма­ци­ја, и да се иско­ри­стат ка­ко еду­ка­тив­ни ала­тки за најм­ла­ди­те. Всуш­ност, nabukva.mk е веб-ап­ли­ка­ци­ја за­мис­ле­на ка­ко ди­ги­та­лен бу­квар и игри што ги ко­ри­стат пред­но­сти­те на овие уре­ди и Ин­тер­нет. За­мис­ле­на е да ра­бо­ти и на комп­ју­те­ри и на мо­бил­ни уре­ди. Ко­ри­стен е ми­ни­ма­ли­стич­ки ди­зајн со ве­ктор­ска гра­фи­ка, на­ме­нет за де­ца­та, ко­ја бр­зо се вчи­ту­ва. Ап­ли­ка­ци­ја­та со­др­жи звуч­ни при­ка­зи на бу­кви и на збо­ро­ви што ко­рес­пон­ди­ра­ат со сли­ки, и ани­ма­ции ка­ко се пи­шу­ва­ат. Пре­ку игра­та, де­ца­та пра­вил­но ги пи­шу­ва­ат бу­кви­те на екра­нот, со сле­де­ње тра­е­кто­ри­ја.

Доз­нав­ме и де­ка се­кој твој бу­квар мо­же да се пер­со­на­ли­зи­ра. Што зна­чи тоа?

– Бу­ква­рот се ди­зај­ни­ра и пе­ча­ти по­себ­но за се­кое де­те, со не­го­во­то име и фо­то­гра­фи­ја ап­ли­ци­ра­на во сли­ки од астро­на­ут, жонг­лер, еским итн. Пос­лед­ни­те стра­ни­ци се ли­сто­ви за веж­ба­ње, та­ка што оста­ну­ва спо­мен од пр­ви­те на­пи­ша­ни бу­кви.

Да­ли на тво­ја­та ќер­кич­ка Ања (6), ко­ја е пр­ва­че, ѝ се ин­те­рес­ни тво­и­те игри, ап­ли­ка­ции, ша­ре­ни­от бу­квар и ќе до­бие ли и таа свој, уни­ка­тен при­ме­рок?

– Да, се­ка­ко. Таа бе­ше и тест-суб­јект за вре­ме на ди­зај­ни­ра­ње­то и пр­ви­от при­ме­рок бе­ше на­пра­вен за неа.

Во не­кол­ку ре­че­ни­ци, ка­ко би гла­се­ла тво­ја­та би­о­гра­фи­ја (CV)?

– Во сред­но учи­ли­ште ра­бо­тев или, по­точ­но, во­лон­ти­рав во комп­ју­тер­ски фир­ми ка­де што имав сре­ќа да ко­ри­стам комп­ју­тер­ски де­ло­ви и струч­на ли­те­ра­ту­ра што беа те­шко до­стап­ни во тоа вре­ме. Се вра­бо­тив во „АМЦ комп­ју­те­ри“, ка­де што на по­че­то­кот вр­шев гра­фич­ки и веб-ди­зајн, а по­доц­на бев по­ста­вен за мар­ке­тинг-ме­на­џер. За да мо­жам комп­лет­но да им се по­све­там на веб-ди­зај­нот и про­гра­ми­ра­ње­то, по­ве­ќе го­ди­ни ра­бо­там хо­но­рар­но, пре­теж­но за стран­ски фир­ми.

И на кра­јот, ка­кви се тво­и­те пла­но­ви, што но­во под­го­тву­ваш за де­ца­та?

– Имам на­ме­ра да под­го­твам уште веб-ап­ли­ка­ции со ма­ке­дон­ска­та аз­бу­ка, па­кет за ма­те­ма­ти­ка и блог на сај­тот moedete.mk на­ме­нет за де­ца и во­зрас­ни.

Ма­ри­ја Та­у­шан­ска