Опкружена со гребени и врвови што нудат пејзажи што го опфаќаат целиот спектар на четири годишни времиња – од зелени падини до снежни карпи – С. Македонија нуди можност за избирање на патот по кој поретко се оди како дестинација во Јужна Европа.
С. Македонија е недоволно истражен дел од Балканот, чија слоевита историја, од византиската и османлиската до југословенската ера, се комбинира со нејзините сеприсутни планини за да создаде збир на регионални култури со цврста посветеност на традицијата и топло, срдечно гостопримство. Сместена директно северно од Грција, оваа нација без излез на море е една од најпланинските земји во светот, а теренот е централен за нејзиниот идентитет.
Земјата со два милиона жители, која е малку поголема од Вермонт, сè уште не ги доживеала толпите туристи што го задушуваат поголемиот дел од Јужна Европа секое лето. Оние што се вклучени во туристичката индустрија се претпазливи во додворувањето на таков вид масовен туризам, што би можело негативно да влијае на квалитетот на животот на жителите. Но тие знаат дека земјата има многу да понуди и дека туристичкиот сектор сè уште има простор за раст.
Манастири, езера напојувани од извори и планинарење
Голем дел од она што може да се види во С. Македонија лежи по должината на малите, кривулести патишта што се протегаат низ селата по долините. Овие маршрути се исполнети со беспрекорно зачувани византиски манастири, некои стари повеќе од илјада години, исполнети со украсни дрвени изработки со бисер, позлатени лустери и антички фрески. Меѓу најпознатите е Бигорскиот манастир, каде што прифатлива куќа за гости ги пречекува изморените планинари од блискиот Национален парк Маврово. Таму, брилијантните врвови на рубините и топазите на кривулестото октомвриско возење можат да ја засрамат секоја разгледница од Нова Англија.
„Свети Наум“, кој стои на работ на Охридско Езеро од 905 година, е уште еден добро познат – и вреди да се посети – манастир. Охридско Езеро, чии блескави води се наоѓаат јужно од Маврово на границата со Албанија, е бисер на круната на С. Македонија.
Охридско Езеро, кое е дел од светското наследство на УНЕСКО, опкружено со планини, привлекува посетители од целиот Балкан секое лето. Некои доаѓаат за екотуризам. Езерото, кое се напојува со извори, се гордее со околу 1.200 вида растенија и животни. Други доаѓаат по традиционално туристичко искуство: купување слатководни бисери по чаршијата во историскиот град Охрид на североисточниот брег на езерото или пиење коктели со шприц во плажните барови сместени по должината на брегот. Друг прекрасен национален парк, Галичица, го прегрнува источниот брег со спектакуларното Преспанско Езеро, југоисточно од тој парк.
Повеќе од сто милји северно во Шар Планина, на северозападната граница на земјата со Косово, желните планинари и планинари можат да најдат изобилство од предизвикувачки патеки. Некои селани во планините сè уште практикуваат древна практика на овчарство позната како преселба на овци, водејќи ги своите овци на сезонски миграции до селата во зима и нагоре кон планинските врвови во лето.
Природна убавина и зачувани културни традиции
Малите семејни фарми се норма во Македонија, што им овозможува на земјоделците да поминуваат повеќе време грижејќи се за своите култури. Тоа внимание значи дека просечниот македонски гостин јаде производи што би изгледале вонземски во американски супермаркет – праз долг еден метар, домати со големина на топка и црвени пиперки што можете да ги намирисате од зад аголот.
Истите планини што се темел на природната убавина на С. Македонија, исто така, служеле како физички бариери што формираат различни културни региони, со што негуваат и одржуваат традиции што исчезнале на друго место.
Иако храната варира многу во зависност од регионот, посетителите на С. Македонија можат да очекуваат некои заеднички карактеристики во кујната, која обично се откажува од силни зачини во корист на свежите состојки од фармата. Поради сончевата клима, С. Македонија може да биде една од најголемите вински земји во регионот, со посебна концентрација во регионот Тиквеш.
