Во средината на 2010-тите години, во Гронинген сè уште се испумпуваа годишно околу 30 МКМ, но оваа година се очекува да се произведат едвај 4,6 МКМ гас. Пред неколку години, Владата одлучи постепено да го укине производството на гас во Гронинген за да ги скроти земјотресите предизвикани од дупчење, кои го мачат регионот од 1980-тите години
Холандската влада пред сериозна дилема
Очигледно, земјите од Европската Унија (ЕУ) требаше да работат многу понапорно на нивните енергетски транзиции од март 2014 година, ако не и порано. За жал, беше потребно да се случи конфликтот во Украина за повеќето влади да се сфатат дека Русија со децении ја користи енергијата како алатка. Малкумина знаат дека Гронинген, зелената северна провинција на Холандија, има потенцијал да ја намали енергетската зависност на Европа од Русија. Во покраината се наоѓа едно од најголемите светски наоѓалишта на природен гас, кое содржи околу 450 милијарди кубни метри (МКМ) гас што може да се извлече. Во контекст, ова е речиси тригодишен увоз на европски гас од Русија. Во средината на 2010-тите години, во Гронинген сè уште се испумпуваа годишно околу 30 МКМ, но оваа година се очекува да се произведат едвај 4,6 МКМ гас. Пред неколку години, Владата одлучи постепено да го укине производството на гас во Гронинген за да ги скроти земјотресите предизвикани од дупчење, кои го мачат регионот од 1980-тите години. Иако овие земјотреси, наводно, не резултираа со смртни случаи или физички повреди, со текот на годините тие предизвикале инфраструктурна штета од над една милијарда евра.
Досега, украинскиот конфликт и европската енергетска криза не влијаеја на пресметките на Хаг. Наведувајќи загриженост за безбедноста, холандските власти тврдат дека само кога сите земји во северозападна Европа ќе ја активираат третата фаза од нивните планови за итни случаи за гас (рационализирање на гасот), ќе размислат за зголемување на производството на гас во Гронинген. Иако претпазливоста на Хаг е разбирлива, имајќи ја предвид тежината на состојбата, постојат убедливи причини зошто би можело да има смисла да се зголеми производството на гас во Гронинген порано отколку подоцна. Прво, ако Гронинген не го зголеми своето производство во текот на следните месеци, Европа може да се соочи со многу тешка зима. За да имаат добри шанси да ја издржат првата зима без руски гас, земјите од ЕУ треба да ги полнат своите резерви на гас што е можно повеќе. Сепак, ова нема да биде лесно да се постигне сега кога Русија почна да го ограничува извозот на гас во Европа, а алтернативните доставувачи на гасоводи имаат мал резервен капацитет. Покрај тоа, тешко е да се претпостави дека само увозот на течен природен гас (ЛНГ) може да ја пополни празнината што ја остава рускиот гас. На страната на понудата, пазарот на ЛНГ е исклучително мал во моментов. По прекинот на терминалот во Фрипорт, за европските купувачи стана уште потешко да обезбедат дополнителни резерви со ЛНГ.
Второ, нема многу причини да се верува дека Русија нема целосно да ги намали испораките на гас за Европа многу брзо. Затоа, кога се работи со воинствените сили, од клучно значење е да се биде подготвен и за најлошото сценарио и да се почне со неопходните подготовки додека има уште време. Во спротивно, постои ризик штом ќе дојде грејната сезона, Москва нагло да го прекине остатокот од снабдувањето со гас во Европа. Во таков случај, Европа најверојатно би страдала од уште повисоки цени на енергијата, инфлацијата би се зголемила и стравувањата од неизбежна рецесија би се разгореле.
Од клучно значење е да се забележи дека Гронинген не е магично решение за енергетските проблеми на Европа. И покрај големината на полето за гас, поради технички и безбедносни причини, би било предизвик драстично да се зголеми неговото производство. Реално, најдобро би било да се зголеми производството на гас во Гронинген во блиска иднина на она што беше пред три-четири години кога полето вадеше околу 8-17 МКМ гас годишно. Најважниот подвиг што Гронинген може да го постигне е да ѝ даде на Европа повеќе време да се диверзифицира од руските енергетски резерви преку развој на нова инфраструктура за увоз на ЛНГ. Во исто време, ќе им даде на политичарите можност да ја намалат побарувачката на природен гас во Европа преку различни иницијативи за енергетска ефикасност и забрзано пуштање во употреба на обновливи извори на енергија.
Со оглед на влогот, можеби е мудро да се гледа Гронинген како национално прашање на ЕУ. Во случај да се зголеми производството на гас во наоѓалиштето Гронинген, може да се формира посебен фонд за компензација за да се забрза утврдувањето на домовите и да се покријат потенцијалните штети што идните земјотреси би можеле да ги предизвикаат и покрај овие мерки на претпазливост.
