Политичкото патување на Камала Харис е нешто чудно. Иако не без критики и без конфликти, сепак е богато со успеси и признанија. Нејзината цел е да ги освои гласовите не само на традиционалните демократи туку и на екстремните, како и на значителен број независни гласачи
Ако ги исклучиме историската перспектива и општите информации, сите наши прогнози може да паднат во вода во случај Џозеф Бајден, иако тој тоа апсолутно демантираше со изјавата дека има намера да остане во Белата куќа до 20 јануари, во одреден момент го смени својот став и реши да поднесе оставка. Во тој случај, се разбира, сценариото би се променило од корен – Камала Харис веднаш би била претседателка, но и кандидатка што се кандидира на изборите за актуелен претседател. Така би гледале поинаков филм со друга приказна.
КАМАЛА ИГРА НА КАРТАТА НА ПРЕЗИМЕТО, КАКО И ХИЛАРИ
Петнаесеттиот амандман од 1870 година им даде право на глас на „црните американски мажи“. Деветнаесеттиот амандман, кој стапи во сила во 1920 година, точно педесет години подоцна, им даде еднакви права на сите жени на федерално ниво. И во 2016 година, сите се сеќаваат на тоа, нешто помалку од еден век откако им даде право на глас на жените, една дама ја добива номинацијата и е официјално назначена од една од двете водечки партии на американската политика, Демократската партија, и конечно е во трка за Белата куќа.
Зборуваме за Хилари Клинтон, која загуби спектакуларно и покрај тоа што ја освои земјата со гласањето на народот. Токму затоа што се кандидираше со презимето на својот сопруг, поранешен станар на Белата куќа, повнимателниот поглед нè води до заклучок дека тоа до одреден степен го намалува обемот на заложбата што таа сакала да ја постигне.
Без разлика на што било друго, на фактот дека Камала Харис останува во конкуренција и се носи по нејзиното презиме, а не на нејзиниот сопруг, треба да се гледа позитивно од почеток. Политичкото патување на Камала Харис е нешто чудно. Иако не без критики и без конфликти, сепак е богато со успеси и признанија до врвот на кариерата. Имено, таа беше окружна обвинителка на Сан Франциско, а потоа и јавна обвинителка на Калифорнија пред да биде избрана за сенаторка на оваа сојузна држава. Сепак, се чини дека нејзината репутација опадна по нејзиното пристигнување во Вашингтон, поточно откако ја објави својата намера да се кандидира за номинација на демократите во 2020 година. Бидејќи првичната значајна поддршка испари и економските придонеси завршија, Харис беше принудена да се повлече веќе во декември 2019 година.
ЖЕШКИОТ „МЕКСИКАНСКИ“ КОМПИР
Таа важеше за аутсајдерка, бидејќи во дебатите на кандидатите не се воздржуваше да го критикува идниот кандидат за претседател Џозеф Бајден, а потоа повторно вешто му пријде. На крајот, таа беше избрана за кандидатка, не поради нејзините политички способности, туку затоа што беше соодветна личност како одреден демократски кандидат. Имено, корисно беше нејзиното назначување за потпретседателка како Американка-Азијатка (не Афроамериканка, како што често се вели), покрај бел католик и претставник на воспоставување различна религија и внатрешнополитичка позиција.
Како 49-ти потпретседател и прва жена на таа позиција, Харис започна особено лошо, бидејќи претседателот, како жежок компир, ѝ ја предаде најтешката задача од сите, нерешливото, ајде да го наречеме, мексиканското миграциско прашање.
Во сенка и лошо третирана дури и од медиумите, кои отсекогаш ја поддржувале партијата, Харис повторно е на сцена, практично по неуспехот на Бајден во Атланта во телевизиската пресметка со Доналд Трамп на 27 јуни. Така што од 21 јули, кога стариот претседател се откажа од повторната кандидатура, брзо ја доби поддршката од сите големи играчи. Таа сѐ уште нема шеесет години, а во американската политичка ситуација тоа подразбира релативно млад кандидат. Таа се качува на сцената со неколку збора и ја осветлува сопствената силна светлина, подготвена да се соочи со Трамп, тврдејќи, се разбира, дека може да го победи.
ВО ТАНДЕМ СО БЕЛ ПОТПРЕТСЕДАТЕЛ
Под овие услови, дали Харис ќе може да стане првата жена претседател, спротивставувајќи се на нападите од секаков вид, кои се веќе во тек и ќе бидат уште помоќни? Тешко е да се каже, иако некои одговори можеби веќе се дадени овде. Пред сѐ ќе биде потребно да формира геополитички ефективно дуо со партнерот, односно потпретседателот што ќе биде избран со неа, идеолошки поставен на место, комплементарен на вистински начин и практично дијаметрално различен, што подразбира дека таа мора да биде во тандем со потпретседател што е бел маж.
Ќе биде неопходно повторно да се засили со соодветни предлози и потоа вешто да го преземе кормилото на бранот што се заснова, пред сѐ, на одбраната и проширувањето на граѓанските права и кој ја носи денес, надевајќи се, зошто да не, на грешки на противниците и можеби потценување од нивна страна.
Нејзината цел е да ги освои гласовите не само на традиционалните демократи туку и на екстремните, како и на значителен број независни гласачи што имаат намера да гласаат, а доказ за тоа е и тоа што се запишани на изборните листи. Важно е да се покаже, во една апсолутно тешка меѓународна ситуација во која светот живее и сака САД да бидат протагонист, дека имаат цврсти принципи и неопходни барања што ги покажуваат вистинските желби на земјата. Но, пред сè, бидејќи Наполеон знаеше дека му требаат генерали што боговите ги сакаа, од суштинско значење е не само таа да има среќа туку и мнозинството да го смета за такво.
Историски најголем долг на САД – 35 трилиони долари
Државниот долг на САД за првпат во историјата достигна 35 илјади милијарди, односно 35 трилиони долари, покажуваат податоците на Министерството за финансии на САД. „Фокс њуз“ објави и точно како се пишува долгот со цифри – 35.001.278.179.208,67. Канцеларијата за буџет на Конгресот на САД проценува дека националниот долг ќе се зголеми од 99 отсто од БДП во 2024 година на 122 отсто од БДП до 2034 година. Истовремено, ММФ смета дека до 2032 година односот на американскиот јавен долг кон БДП ќе надмине 140 отсто.
Фондот предупреди дека таквиот раст ја загрозува и националната и глобалната економија и ги повика властите во земјата што поскоро да почнат со намалување на долгот.
