Египќаните биле големи мајстори за градење тунели. Големите гробници на египетските фараони и нивните кралици изградени во Долината на Кралевите во времето на Новото Кралство (1500-1075 пр. н.е.) биле издлабени во цврсти карпи. Штом новиот фараон ќе се качел на тронот, тој ќе наредел обемна работа за изградба на неговиот гроб. Големи групи робови работеле со години за да ги завршат овие прекрасни градби користејќи бакарни пили и длета, како и дупчалки, кои успешно дупчеле во карпата користејќи мешавина од корунд во прав и вода.
Илјада години подоцна, изградбата на храмовите издлабени во карпи станале голема мода во Индија. Трендот на градење екстравагантни храмови и манастири во тунели во планинските падини го започнале будистите, а подоцна го продолжиле свештениците брамин од хинду-верата. Овие храмови честопати биле погрешно опишани како „пештерски“, што го негирало фактот дека тие биле изградени исклучиво со човечка сила. Помеѓу 200 и 600 година од нашата ера, речиси десет километри подземни тунели биле ископани низ цврсти карпи во Елора, во западна Индија. Со фасади украсени со сложени скулптури, овие индиски храмови сè уште се најубавите тунели во светот.
Најстарите будистички храмови, кои датираат од вториот век пр. н.е., исто така се едни од најубавите, како што забележува Питер Браун, експерт за древна индиска архитектура.
