Градовите се загадени и пренаселени, но садењето дрвја во урбаните простори може да го зголеми биодиверзитетот и да создаде живеалишта за дивиот свет за во иднината. Микрошумите, мали површини со густо засадени шумски дрвја, никнуваат насекаде, од Лондон до Лос Анџелес. Повеќе од 420 милиони хектари шуми се изгубени поради други намени од 1990 година, според Извештајот на ОН за состојбата на шумите во светот за 2020 година. Бидејќи повеќе од 85 отсто од глобалното население живее во урбани средини, микрошумите во градовите нудат клучна можност за борба против уништувањето на шумите.
Техниката на шумата Мијаваки, измислена во 1970-тите од јапонскиот ботаничар и екологист за растенија, професорот Акира Мијаваки, е инспирација за микрошумите низ светот. Овие разновидни органски мали шуми можат да се создадат на локации со големина од девет квадратни метри и да користат само автохтони видови што инаку би растеле природно во областа за садење. Тие растат и до десет пати побрзо од монокултурните шуми, за само две-три децении. Откако Мијаваки ја започна својата работа, засадени се повеќе од 280 микрошуми.
Невладината организација „Еартвоч Јуроп“ има засадено 285 мали шуми од 2022 година. Нивните парцели, кои се состојат од 600 дрвја, можат да привлечат повеќе од 500 животински и растителни видови во првите три години. Локациите вклучуваат спортско игралиште и парк во Харингеј, Северен Лондон. Во меѓувреме, „СУГи“, програма за садење дрвја чија цел е обновување на биодиверзитетот и повторно воведување автохтони видови, создаде 230 „џебни шуми“ во 52 града низ светот, од Тулуз во Франција до Мадрид во Шпанија. Во загадените урбани области микрошумите можат да помогнат во обновувањето на квалитетот на почвата, водата и воздухот. Нивната големина им овозможува да бидат засадени во релативно ограничени урбани простори, често искористувајќи ги неискористените простори, како што се училишните игралишта, гробиштата и околината на метро-станиците. Тие исто така можат да помогнат да се намали влијанието на обилните врнежи и да се разладат градовите. Микрошумите може да создадат повеќе живеалишта за дивиот свет во градовите, како што се црните птици или ежовите. Кога се засадени во различни слоеви, тие исто така може да развијат растителни заедници од помали грмушки и тревки, дозволувајќи им на микрошумите да станат самоодржливи по само три до пет години раст.
