Потеклото на тестенините е сложено и испреплетено со историјата на неколку древни цивилизации. Иако често се поврзуваат со Италија, тестенините потекнуваат многу одамна пред Италијанците да ги усовршат и да ги направат светски познати. Иако Италијанците со право ја носат титулата мајстори на тестенините, оваа едноставна и разновидна храна има корени што датираат од пред илјадници години, низ различни култури и континенти.
Најстарите археолошки докази за тестенини се пронајдени во Кина. Остатоци од тестенини направени од просо, стари околу 4.000 години, беа откриени во градот Лаѓија. Тоа укажува дека Кинезите можеби биле првите што направиле некаков вид тестенини.
Античките Грци и Римјани исто така имале јадења слични на тестенините. Римјаните правеле „лаганум“, вид рамно тесто што подоцна станало основа за денешната лазања. Арапските народи, од друга страна, развиле сува тестенина, која е лесна за складирање и носење на долги патувања. Иако тестенините не се исклучиво италијански изум, Италијанците го усовршиле нивното производство во текот на средниот век и ги направиле составен дел од исхраната. Постои популарен мит дека Марко Поло ги донел тестенините од Кина во 13 век, но историските извори покажуваат дека тестенините веќе биле познати во Италија пред неговото патување.
Венеција, Неапол и Сицилија станале центри на масовно производство на тестенини, а подоцна тестенините станале симбол на италијанската гастрономија. Во текот на 17 и 18 век, тестенините станале популарни во Франција и Шпанија, додека во Америка пристигнале со италијанските имигранти.
