Очигледно Европа дефинитивно се оддалечува од сопствените принципи и демократски вредности, па она што сега го прави жигосувајќи одредени политичари само затоа што нивните гледишта не се во ист правец со оние на официјален Брисел повеќе личи на тоталитаристичките режими, кои секогаш ги исклучуваат неподобните кандидати од изборните процеси, без оглед на волјата на народот. Со други зборови, Европа се претвори во еден вид санитарен кордон за политичарите што либералната европска елита ги смета за – непожелни и неподобни
Гласот на народот е највисокиот демократски изблик во едно општество со кој им се дава легитимитет на политичарите да одлучуваат за иднината на државата и општеството врз основа на јасно изразена мнозинска граѓанска волја дадена за одредени политики и програми.
Но во последно време очигледно почнуваат да се напуштаат таквите демократски трендови, па сѐ почесто се случува кандидатите што ја уживаат мнозинската поддршка на народот едноставно да бидат исклучени од изборните процеси само затоа што нивните политики не се во согласност со глобалната неолиберална политичка визија.
Употреба на сите алатки да се исклучат „неподобните“
Такви обиди за исклучување од политичкиот натпревар имаше во пресрет на американските претседателски избори, кога тогашната владејачка администрација на поранешниот претседател Џо Бајден ги користеше сите можни средства да го исклучи Доналд Трамп од претседателската трка. Се водеа судски процеси, па дури беше изречена и пресуда со која Трамп беше прогласен за виновен само за да се оцрни неговата кандидатура пред изборите, кои повеќе од очигледно беше дека ќе ги добие имајќи ја предвид поддршката од американските граѓани.
Слично сценарио се примени и на европско тло. На последните претседателски избори во Романија, романскиот крајно десничарски кандидат за претседател Калин Горгеску победи во првиот круг во ноември и во вториот круг тој требаше да се соочи со проевропската либерална централнодесничарска кандидатка Елена Ласкони.
Сепак, Централната изборна комисија ја дисквалификува кандидатурата на Горгеску на изборите закажани за 4 мај врз основа на пресудата на Уставниот суд, кој ги поништи првичните избори во ноември.
Сето тоа предизвика големи протести на неговите приврзаници, а Горгеску дури беше и приведен под сомнение дека неговата минатогодишна победа во првиот круг била со измама и со помош од руски елементи. Романското обвинителство поднесе голем број обвиненија против политичари, вклучувајќи и дела против уставниот поредок и членство во екстремистичка организација.
Најнова потврда дека станува збор за светски тренд за отстранување на неподобните политичари е последната одлука на францускиот суд, кој ја прогласи за виновна лидерката на екстремната десница Марин Ле Пен за злоупотреба на средствата на Европската Унија (ЕУ), по што таа доби петгодишна забрана за вршење јавна функција и на тој начин е оневозможена да учествува на претседателските избори во 2027 година. Во пресудата се наведува дека Ле Пен се осудува на четири години затвор, две години условно, и парична казна од 100.000 евра. Повеќе од извесно е дека Ле Пен ќе се жали на пресудата и дека казните стапуваат во сила во моментот кога ќе биде одлучено по жалбите. Она што е особено интригантно, а што според повеќето европски аналитичари всушност е и главна цел на целата хајка што се водеше околу Ле Пен, тоа е петгодишната казна за јавни должности, која стапува во сила веднаш преку таканаречената мерка „привремено извршување“ што ја побараа обвинителите, а ќе биде укината само ако жалбата биде уважена пред изборите.
Странски замешателства и во македонскиот случај
Ова се само неколку примери како се употребуваат институционалните алатки за да се спречи нечија кандидатура за одредена функција, без оглед што таа личност ужива мнозинска поддршка меѓу граѓаните.
Очигледно Европа дефинитивно се оддалечува од сопствените принципи и демократски вредности, па она што сега го прави жигосувајќи одредени политичари само затоа што нивните гледишта не се во ист правец со оние на официјален Брисел повеќе личи на тоталитаристичките режими, кои секогаш ги исклучуваат неподобните кандидати од изборните процеси, без оглед на волјата на народот. Со други зборови, либералната Европа создава за себе еден вид „кордон за заштита од непожелни политичари“, од суверенисти и традиционалисти, иако таквите зафати на либералните елити, според многу политички аналитичари, се – апсолутна негација на демократијата. Со таквите политики, всушност, се негира гласот на народот-плебсот.
По чистата победа на Герт Вилдерс во Холандија минатата година, му беше поставен (санитарен) кордон со кој беше оневозможен да формира влада врз основа на неговата програма и довербата што му ја дале мнозинството Холанѓани, туку мораше да се согласи на еден вид технократска влада. Неолибералите излегоа со конкретни активности со кои се декларирааа дека поставуваат т.н. „санитарен кордон околу германската АфД, да не може во никој случај да влезе во германската влада“.
Македонија најдобро почувствува врз своја кожа што значи „ексклудирање од меѓународните текови доколку не се согласи на ултиматумите поставени од страна на либералните европски елити“. Брисел се закани со поставување такви санитарни кордони и погазување на волјата на плебсот, кој на избори дава мандат за својата политичка опција, но Европа инсталира друга. Тоа се случи на изборите во 2016 година, кога под притисок на ЕУ беше создадена малцинска влада што се согласи на промена на името на државата. Дури, тој „санитарен кордон“ беше поставен и кога стануваше збор за резултатите од референдумот за името, кој иако неуспешен, сепак не беше земен предвид при гласањето во Собранието за промена на името и најдрско беше игнорирана волјата на мнозинството македонски граѓани.
Сите овие примери многу јасно ги потврдуваат зборовите на американскиот потпретседател Џ.Д. Венс на Безбедносната конференција во Минхен, кога на своите европски партнери отворено им кажа дека Европа ги напуштила сопствените принципи и демократските вредности токму поради замешателствата во внатрешните процеси во земјите членки и земјите кандидати.
Може ли „Сите сме Ле Пен“ да стане европски тренд?
Кога на некој кандидат ќе му забраниш учество на избори, фактички го дерогираш неговото гласачко тело, односно највисокото демократско право на граѓаните да одлучуваат слободно кого ќе поддржат. Така создаваш незадоволни маси, кои својот револт ќе го манифестираат на протести, како оние што ги видовме во Романија. И тие протести нема да останат само внатре во границите на државите, тврдат консултираните политички аналитичари
Некои од европските аналитичари одлуката на францускиот суд оценуваат дека е контроверзна и дека е јасна намерата таа да се дискредитира како политичарка и да се спречи да учествува на избори.
– Оваа одлука всушност значи политичка смрт за Ле Пен. Повеќето анкети покажуваат раст на нејзината популарност меѓу Французите, така што имајќи го предвид трендот на победи на десницата во Европа и во светот, повеќе од извесно беше дека таа најверојатно ќе го победеше актуелниот претседател Емануел Макрон на претседателските избори во 2027 година, чиј рејтинг, патем, е на исклучително ниско ниво. Сепак, се чини дека Европа не сака да ризикува, имајќи ја предвид растечката популарност на АфД во Германија, која со секој нов изборен циклус расте сѐ повеќе, па затоа се обидува да спречи уште еден десничар да дојде на француското кормило, имајќи предвид дека ако во Германија и Франција дојдат на власт суверенисти, тогаш тоа би значело дефинитивен крај на ЕУ, која стана „посед на либералните европски елити“. Тука треба да се бараат причините за ваквата пресуда на францускиот суд, кој и покрај можноста за жалба, сепак веднаш ја активира забраната за занимавање со јавна функција на Ле Пен. Уште сега е јасно дека тие нема да се изјаснат навреме по нејзините жалби само за да ја оневозможат да се кандидира на изборите за две години. Тоа е добро смислен потег за нечија политичка изолација – велат аналитичарите.
Според нив, овој тренд што се прави низ Европа може да биде меч со две сечила и, порано или подоцна, ќе им се удри од глава на оние што ги користат ваквите методи за пресметка со неистомислениците.
– Кога на некој кандидат ќе му забраниш учество на избори, фактички го дерогираш неговото гласачко тело, односно највисокото демократско право на граѓаните да одлучуваат слободно кого ќе поддржат. Така создаваш незадоволни маси, кои својот револт ќе го манифестираат на протести, како оние што ги видовме во Романија. И тие протести нема да останат само внатре во границите на државите туку има многу незадоволни граѓани што не сакаат нивниот глас да се игнорира. Доволно е само да се сетиме на протестот на жолтите елеци во Франција, кога истата енергија на незадоволство се преслика во повеќе европски држави и стана пошироко движење. Исто нешто може да се случи и сега. Ако Европа продолжи да ја игнорира волјата на граѓаните и да ги елиминира неподобните кандидати за неа, порано или подоцна ќе се соочи со одговорот на граѓаните – заклучуваат некои од европските аналитичари.
Токму во тој контекст нашите соговорници го издвојуваат и т.н. француски предлог за Македонија и прават една логична аналогија на тие два феномена, со заеднички именител: Кога ваквиот Париз и Брисел ја игнорираат волјата на граѓаните, порано или подоцна ќе се соочат со одговорот на граѓаните, велат нашите соговорници, при што додаваат дека со ова се отвора шанса за наш следен разговор со нив за т.н. француски предлог низ призмата на демонстрираната европска лицемерност, непринципиелност и противправност на споменатиот „европско-француски предлог“ за евроинтеграција на Македонија. С.Т.
