Претседателот на Франција, Емануел Макрон, кој побара „олимписко примирје“ за време на Олимпијадата по двете изборни шлаканици, сака истото тоа да продолжи и по Олимписките игри. На авенијата Шанзелизе ќе биде организирана голема парада за да се прослават француските спортисти што учествуваа на Олимписките и на Параолимписките игри
Франција по Олимписките игри
Заборавена е полемиката околу отворањето на ОИ, која сепак им се допадна на над 86 отсто од Французите. Ентузијазмот предизвикан со жетвата од медали, особено во колективните спортови, може да се споредува во Франција – мислам во Париз на олимписките борилишта, бидејќи надвор од престолнината како и да не се чувствува „олимписката треска“, како во таа 1998 година, кога Франција за првпат ја освои светската титула во фудбал. Затоа, олимписката прослава ќе продолжи и по церемонијата на затворање на Параолимписките игри. По еден олимписки месец, на авенијата Шанзелизе ќе се организира голема парада за да се прослават француските спортисти што учествуваа на Олимписките и на Параолимписките игри.
Подготовка на уште една голема парада во Париз
„Оваа олимписка парада на обединетиот француски тим, придружувана од оние што придонесоа за успехот на Игрите, вториот викенд од септември ќе им овозможи на сите Французи од Ил-де-Франс и од провинциите да дојдат и да уживаат во исклучителен момент на заедништво со нашите спортисти“, посочува Елисејската палата во соопштението за печатот.
Оваа прослава во присуство на претседателот на Републиката ќе биде можност да се поздрават настапите на француските спортисти, кои и дозволија на Франција да блесне со соборување на рекордот за медали од Пекинг 2008 година, додека Олимпијадата во Париз сѐ уште не е завршена и додека чека на Параолимписките игри зад себе, од 28 август до 8 септември.
На својот профил на Икс, Емануел Макрон напиша: „14 септември 2024 година. Авенија Шанзелизе. Дојдете заедно да ги славиме нашите спортисти“.
Макрон не се осмели да излезе на теренот на финалето на францускиот фудбалски куп, поздравувајќи ги играчите на излезот од соблекувалната во тунелот, воопшто не доаѓајќи на финалето на рагби-првенството, стравувајќи да не биде исвиркан, што сепак се случи при неговиот говор на отворањето на Олимписките игри. Од самиот почеток на игрите се става во прв план со француските спортисти што победуваат, што не е по вкус на сите. Така, Хуго Хеј квалификуван за финалето на 5.000 метри, ги критикуваше излетите на Макрон. Критикувајќи го дека им го украл центарот на вниманието на спортистите.
Тоа беше директно речено! Во интервју за весникот „Хуманите“, Хуго Хеј го нападна претседателот на француската република. Вториот беше виден во неколку наврати заедно со олимписките медалисти набргу по нивното крунисување. Сцени што не му се допаѓаат на 27-годишниот спортист. Тој го кажа тоа.
– Би имал две, три работи да му кажам… Емануел Макрон е над земја и имам впечаток дека неговата придружба го остава на неговиот пиедестал. Би сакал да му кажам дека ова не се негови игри, туку на спортистите – рече тој.
Лансиран, Французинот што се пласираше во финалето на 5.000 метри во саботата во 19.50 часот – не застана тука. Тој го раскажа чувството што го почувствувал по парламентарните избори.
– Вечерта на вториот круг врескав. Тоа ми овозможи да се ослободам од тежината и целосно да се насочам кон игрите. Не морам да ја држам устата затворена затоа што сум врвен спортист – изјави Хуго Хеј.
Рецептот „игри и леб“
Станарот на Елисејската палата очигледно го применува рецептот на Античкиот Рим, „игри и леб“, за да се смири бунтот на народот. Но додека траат игрите, Макрон зад кулисите работи на разводнување на поразот на неговата политичка партија – Ренесанса, која не е воопшто вкоренета на француската територија. Игнорирајќи ја притоа релативната победа и предлогот на Новиот народен фронт за назначување премиер од редовите на левицата.
Во интернет-анкета на страницата на „Фигаро“, над 80 отсто од тие што одговориле веруваат дека ќе има ново распуштање на француското Национално собрание, но тоа не е можно до јуни 2025 година.
Без влада или мнозинство, сенката на нови парламентарни избори за една година виси во главите на новоизбраните пратеници и поразените кандидати.
Филмот навистина сè уште не започнал и некои луѓе веќе го замислуваат крајот. „Мораме да бидеме подготвени на сè, особено на ново распуштање“, вели Франсоа Гулар, поранешен министер на Ширак и благајник на партијата на Едуар Филип, Хоризонти. Неколку недели по предвремените парламентарни избори со неизвесен исход, големото разјаснување што го посакуваше шефот на државата се претвори во голема магла, бидејќи ниту еден табор не може да владее сам. Монополизиран од популарниот жар околу Олимписките игри во Париз 2024 година, летната пауза мошне ја замрзна отколку што ја реши ситуацијата. Во согласност со „примирјето“ што го бараше Емануел Макрон, сакајќи да ја стави сапунската опера на Матињон (седиштето на премиерот) на пауза барем до „средината на август“.
– Дали на почетокот на учебната година ќе има влада способна да опстои една година? Се чини сосема сомнително… Денес, не е можно мнозинство – вели за „Фигаро“ Франсоа Гулар.
Во ходниците на Националното собрание, пратениците во секој случај извлекоа лекција од оваа изненадувачка пролет: сите седат на „катапултирачки/исфрлувачки седишта“, кои веројатно ќе бидат вратени во игра за помалку од една година. Бидејќи уставното ограничување што моментално управува со шефот на државата ќе биде укинато на почетокот на јуни 2025 година: Елисејската палата потоа повторно ќе има одврзани раце да го распушти ако сака.
– Не сум сигурна дека самиот Макрон знае што ќе прави за една година. Тој може да носи одлуки по желба – предвидува Натали Озиол, пратеничка од редовите на Новиот народен фронт. Мора да се каже дека речиси никој не ни претпоставуваше дека претседателот ќе ја преврти масата штом ќе биде објавен резултатот од европските избори.
– Ние веќе не сме безбедни од ништо со него – додава социјалистичкиот пратеник Фабрис Барусо. Во новореновираниот Хемицикл сите остануваат будни како стражари, свесни дека сѐ може да се смени прекуноќ.
– Сите веќе зборуваат за парламентарните избори во 2025 година, што покажува до кој степен никој не се сомнева дека законодавниот дом ќе биде краток – продолжува меланшонистот Антоан Леумент.
Емануел Макрон сепак се погрижи дефинитивно да не ја затвори вратата
Иако сакаше да стави крај на гласините, на 23 јули, Емануел Макрон сепак се погрижи дефинитивно да не ја затвори вратата. На микрофонот на Франс телевизион и Радио Франс, тој увери дека не сака уште еднаш да го притисне институционалното нуклеарно копче, но појасни дека тоа ќе биде можно само под услов „силите што можат да го ослободат мнозинството – да сакаат стабилност“, Разберете, тој нема да воздржи ништо ако не се најдат компромиси во наредните месеци меѓу таборите на, како што тој го нарекува, „републиканскиот лак“.
– Очигледно е дека почетокот на мандатот е загрижувачки – признава Фабрис Барусо (социјалист), додека Новиот народен фронт сè уште се надева дека ќе владее сам. Пратеникот особено се плаши дека следниот пат ќе биде вистинскиот за Националниот митинг: „Она што успеавме да го направиме со размерите на НФП и републиканскиот фронт беше сосема неочекувано, се плашам дека бариерата ќе биде потешко да се одржи во една година“.
Така, за да избегнат непријатни изненадувања, многумина уверуваат дека овој пат се подготвуваат за можноста за нова кампања. Почнувајќи од поразените, кои го гледаат тоа како можност да имаат реванш. На север, Виктор Като (РН), поразен од неговиот претходник, не се откажува и уверува дека ќе се врати „од септември на терен“ за да го заземе просторот.
– Можев да го најдам своето место – смета националистот, кој се обложува на идното распуштање. Истата приказна за Бертранд Панчер, поранешен претседател на групата Лиот, тесно претепан во Меуз.
– Оваа работа е страст, не се прави политика без да се подготвиш за избори – признава поранешниот градоначалник на Бар-ле-Дук, кој ја остави својата канцеларија отворена и по поразот. Истото конечно и за Фабиен Русел, шефот на комунистите, кој „сака да биде пратеник, без мандат“, како што му се доверил на „Фигаро“.
Сепак, неколку лица се исто така загрижени за уште едно враќање на изборите што би ја втурнало земјата во хронична нестабилност.
– Не ја цениме опасноста од ново распаѓање. Претседателот веќе остави многу пердуви – предупредува Бертранд Панчер, додека претседателскиот камп речиси изгуби една третина од своите заменици за само две години.
Но во случај на повторен пораз на Микрон, што му останува – освен да поднесе оставка од функцијата претседател на Франција.
Но Макрон очигледно заборави дека Французите на двапати му напишаа ист чек во 2007 и во 2022 наспроти Марин Ле Пен, а тој ги изневери во двата наврата
Претседателот на Франција, Емануел Макрон, се надева на распаѓање на Републиканскиот фронт:
„Французите нема да го напишат овој чек двапати“
Францускиот претседател смета дека отсуството на Националниот собир (партијата на Ле Пен) во бирото во Собранието „не е добра работа“. Републиканскиот фронт издржа на четвртиот налет на националистичките сили предводени од почетокот: таткото, а потоа и ќерката Ле Пен. Тој издржа. Но колку долго? Еден месец и неколку дена потоа, по масовното реконституирање на Републиканскиот фронт, изградено помеѓу двата круга на парламентарните избори за транспартиско повлекување против доаѓањето на власт на Националниот собир (РН), Емануел Макрон останува буден во однос на следните изборни рокови. Поканет пред ОИ од Франс 2 и Радио Франс, претседателот на Републиката најпрво го „поздрави духот на одговорност“ на Французите, кои „одлучија да не му ги доверат на РН“ клучевите на земјата, додека резултатот од првиот круг ремизираше релативно или дури апсолутно мнозинство за движењето на Џордан Бардела.
Начин да се предупредат страните вклучени во оваа бариера и да се наведат да го преобликуваат политичкиот пејзаж околу повеќето проекти: „Нивната одговорност е огромна затоа што Французите нема да го напишат овој чек двапати“.
– Сите политички сили што велеа „знаеме да се договориме да не ги оставиме да владеат“, нека го направат тоа! А не дека тие се враќаат во светот порано затоа што тоа не би било според стандардите – повика тој. Макрон очигледно заборави дека Французите на двапати му напишаа ист чек во 207 и во 2022 наспроти Марин Ле Пен, а тој ги изневери во двата наврата. Тој, потсетувајќи дека 11 милиони гласачи ја избраа националистичката партија на 7 јули, сакаше „да го земе целиот свој удел“ во овој резултат. И сметаше дека тоа „мора да се почитува“.
– Тоа е јасна порака и порака за поддршка – инсистираше шефот на државата, кој сака да „одговори на причините за ова гласање“. Дури и ако е дел од европско движење што би го одразило „незадоволството на западните општества, а особено на европските општества“. Анализа што е во спротивност со заложбата на Емануел Макрон, вечерта на неговата победа во 2017 година, дека ниту еден Французин „сѐ уште нема причина“ да гласа за РН.
Додека партијата на пламенот (РН) не доби ниту една позиција во бирото на Националното собрание, Емануел Макрон смета дека тоа „не е добра работа“, овие избрани функционери имаат „легитимитет“. „Нема пратеници од втор ред“. Шефот на француската држава, исто така, рече дека е „шокиран“ од сликите на левичарските пратеници што одбија да се ракуваат со најмладиот член на Собранието, Флавиен Термет (РН), која обезбедува непречено одвивање на гласањето за претседател на Собранието како што налагаат прописите. Претседателот можеби сакаше да ја почитува демократијата, но Марин Ле Пен веднаш го опиша својот омилен противник како „главен коментатор“, „кој дојде да ни каже дека „не е добро да се лишат позициите на РН“ и дека би било добро да се создаде единствена партија од Непокорна Франција (ЛФИ) до републиканците преку партијата на Макрон за владеење.
Тони Гламчевски, дописник на „Нова Македонија“ од Стразбур
