Биодизелот може да се користи во сите дизел-автомобили на пазарот, чии мотори не бараат модификации или специфични филтри
Офанзивата на бриселските бирократи во елиминирањето на дизел-возилата не е ни започната, а идејата веќе може да се урне како кула од карти. Да ве потсетиме: многу возачи стравуваат дека ќе бидат принудени да ги отпишат своите постари дизел-автомобили поради најавените строги правила, но постои законско и веќе познато решение: биогориво.
Дизел-горивото HVO100 веќе почна да се продава на бензинските пумпи во Германија, а околу 1.000 од нив веќе се користат во Белгија, Данска, Финска, Естонија, Латвија, Литванија, Холандија, Норвешка и Шведска. Јаглеродниот отпечаток на новото гориво е значително подобар од оној на конвенционалниот дизел, но е и малку поскап.
Постарите дизел-автомобили се во центарот на вниманието
Значи, додека Европа ја кова својата стратегија за постепено укинување на автомобилите со согорување на својата територија во следната деценија, лидерите од Брисел знаат дека е невозможно производителите да продаваат само електрични автомобили од 2035 година, па затоа се откажаа и веќе навестија дека ќе дозволат и плагин- хибриди.
На крајот, синтетичките горива и возилата со горивни ќелии ќе го најдат своето место под сонцето, иако никој не сака да го признае тоа. Ова се многу долгорочни стратегии од Европа, кои имаат цел да ги елиминираат дизел-автомобилите стари помеѓу 10 и 15 години. Најмодерните не смеат да пропаднат; напредните технологии им овозможуваат да ги исполнат најстрогите стандарди, но постарите дизел-автомобили се во центарот на вниманието.
Дизелот и биогоривото имаат речиси идентични хемиски својства
Дури и да се целосно функционални, Европа е подготвена да ги принуди нивните сопственици да инвестираат во автомобили со ниски или нула емисии. Стравот е огромен, бидејќи денешните цени на автомобилите се вртоглави и никој не очекува да се вратиме во времето кога едно „поло“ чинеше 10.000 евра.
Сепак, постои совршено легално решение за неколку стотици илјади дизел-автомобили во оваа тешка ситуација. Станува збор за HVO 100, биогориво или хидрирано растително масло, кое го исполнува европскиот стандард за квалитет EN 15940 за парафински дизел. Тоа има повисок цетански број (c80) од стандардниот дизел, помала содржина на сулфур и на ароматични соединенија и е направено од масло за пржење и други растителни масти, па затоа вкупните емисии се значително пониски.
Како горива, дизелот и HVO 100 имаат речиси идентични хемиски својства, но третманот со водород за време на производството го намалува нивото на честички, азотни оксиди и сулфурни соединенија. Интересното кај овој биодизел е што може да се користи во сите дизел-автомобили на пазарот, чии мотори не бараат модификации или специфични филтри.
Биогоривото не е достапно низ цела Европа
Некои доставувачи на HVO 100 тврдат дека има подобар ладен старт, помалку мирис и чад и подобрени перформанси. Ова може да биде тешко за повеќето возачи да го разберат, но она што е неоспорно е дека произведува помалку емисии, па автомобил со HVO 100 би го поминал тестот за емисии. Ова е под услов мерењето да е направено со сонда во издувните гасови, а не со користење на OBD-податоци.
Постои само еден проблем. Денес, HVO 100 не е широко достапно низ цела Европа, а камоли во Хрватска, Србија, Македонија… Можете да ја проверите дневната цена на горивото, но таа не е посебно регулирана, па затоа неговата достапност е многу ограничена. Друг недостиг е високата цена, која моментално изнесува 1,76 евро за литар – многу поскапо од дизелот, кој обично се користи како гориво – но е решение за значителниот проблем со потрошувачката на гориво.
