За да открие што се случува со Велшаните, Даниел Хамермеш од Универзитетот во Тексас, Остин, анализирал необичен и корисен збир на податоци за ефектите од растењето и стареењето. Еден ден во 1965 година британските наставници добиле анкета од Националната студија за развој на детето. Од нив било побарано да го оценат изгледот на поединечни студенти. Наставниците имале неколку опции: привлечни, непривлечни, нормални или премногу истакнати. Тие не добиле објективен стандард за убавина. Никој не мислел дека е потребно тоа. Нивните процени со години собираа прашина, а учениците растеа и старееја.
Хамермеш знаеше што да очекува кога ќе ги погледне нивните животни траектории. Сите ние сме капетани на нашата судбина, но пловиме според ветрот што ни е даден. Во изминатите 50 години конвергираните податоци од целиот свет формираа слика за тоа што значи да се изгледа убаво и што значи да се движите во животот низ бурните ветришта на непривлечноста. Атрактивните луѓе заработуваат повеќе. Една пресметка покажала дека на 40 години згодните мажи имаат подобри плати, како да имаат пет години повеќе работно искуство. Атрактивните политичари полесно победуваат на избори. Истражувањето во Германија покажа дека разликите во привлечноста меѓу кандидатите изнесуваат три отсто од гласовите.
Добриот изглед помага без разлика на професијата. Атрактивните убијци имаат помала веројатност да бидат осудени на смрт, според едно американско истражување. Од друга страна, непривлечните адвокати имаат помала веројатност да станат парничари. Ако една адвокатска канцеларија треба да убеди 12 луѓе да не го осудат нејзиниот грд клиент, таа ќе го покаже своето најдобро лице пред поротата.
Пријателства, брак, самодоверба – сето тоа се области од животот што се поврзани со изгледот. Секаде разликата е мала, но евидентна.
– Ако не сте привлечни, тоа е недостаток речиси во секоја активност што ја преземате – вели Хамермеш.
Неговото најново истражување покажува дека тоа се протега дури и на долговечноста. Најнепривлечните луѓе, покажува примерок од Висконсин, живеат една-две години помалку.
Споменатите британски деца родени во 1958 година биле дел од студијата што ги следела во текот на нивниот живот. Хамермеш знаеше речиси сè за нив. Целта на неговата студија беше да ги искористи тие податоци за истражување на среќата. Како што очекувал, таа е поголема кај децата што биле оценети како привлечни на почетокот од животот. Децата со поубав изглед имале поголема веројатност да станат економски успешни и затоа поголема веројатност да живеат во економски попросперитетни места.
– Југоисточна Англија ги привлекува убавите и ги одбива грдите – вели Хамермеш.
Слична лонгитудинална студија во Висконсин покажа дека колку е поубав студентот, толку е поголема веројатноста да се исели од државата. Хамермеш понекогаш чувствува дека тоа што има да го каже не е многу добредојдено.
