Интернационален етнолошки филмски фестивал – Битола
Денеска на програмата на Интернационалниот етнолошки филмски фестивал во Битола, „Илинденски денови“, е документарниот филм „Звукот на тибетанскиот дух“ на Зао Фенџи од Кина. Во Тибет, во близината на тибетанската света земја Езерото Нијанџинг, има еден овчар. Во лето, тие живеат од вода и трева, со јакови како придружници. Тие живеат едноставен, но удобен живот. Ненадејните снежни врнежи го блокираат единствениот пат кон планината, а сите возила не можат нормално да минат. Зимските резерви за јаковите и луѓето не се целосно подготвени, ако не се решат, сточарите ќе претрпат огромни економски загуби. Во противречност, како ќе ја решат животната дилема?, ова е накусо приказната на филмот.
По него ќе биде прикажан „Рио Рохо“, документарен филм на Гилермо Кинтеро
од Колумбија. Во Серанија де ла Макарена, на север од колумбискиот дел на Амазонија, тече митска река наречена Рио Рохо. Младиот Оскар, Дона Марија и Индијанецот Сабино живеат мирно во регионот во заедница со природата. Но оваа област, некогаш зачувана од конфликтот со ФАРК, денес е жртва на нејзината убавина и ѝ се заканува исчезнување со доаѓањето на нови посетители.
На репертоарот за денеска е и „Бино, око галебово“, документарен филм на Никола Бабиќ од Хрватска. Бино е херој на југословенската НОБ (1941-1945), кој, разочаран од општеството за кое се борел, живее изолиран на островот Зецкај Сењ.
Горчлива приказна за бирократизираниот државен апарат што не ги признава сиромашните, а сиромашните повеќе сакаат да живеат нa маргините отколку да му даваат легитимитет на отуѓеното општество што ги исмева. На фестивалската програма исто така е „Историјата на Василка“, документарен филм на Џовани Принцигали од Канада. Портрет на Василка, 84 години, Македонка, која емигрирала во Квебек. Семејната историја ја вкрстува историјата на Југославија (нацифашистичката окупација, комунизмот и конечно емиграцијата и тешката интеграција во Канада). Филмот е по нарачка на канадски лекар со македонско потекло, кој сакал филм за паметење на неговата мајка за да им го остави на своите деца. Но режисерот сакаше да сними авторски, емотивен и наративен филм со лични слики и неколку снимки од Кинотеката во Скопје.
Последен за денеска е „Бавно враќање“, документарен филм на Филип Картели
од САД. Река тече кон морето преку мрежа од мочуришта, мочуришта и петрохемиски постројки. Глечерот се топи, неговата површина покриена со заштитна ткаенина сè уште привлекува туристи. Филмот ги истражува заедничките наследства на зависност и експлоатација вградени во пејзажите на реката Рона. В.Д.
